Πριν από πολλά, πολλά χρόνια, τα arcade ραλάκια πάσης φύσεως κατείχαν ένα σημαντικό μερίδιο της αγοράς. Ήταν η μέση οδός (σ.σ. πω, πολύ εύστοχο λογοπαίγνιο, μπράβο μου) για τους παίκτες που δεν επιθυμούσαν να σπαταλούν τον ελεύθερό τους χρόνο παίζοντας εξομοιωτές οδήγησης, μία κατηγορία ραλακίων πολύ πιο απαιτητική – και λιγότερο φιλική προς τους αμύητους, με πολύπλοκους μηχανισμούς και σαφώς πιο αυστηρό χειρισμό από τα κοινά ραλάκια. Παιχνίδια όπως τα OutRun, Ridge Racer, Daytona USA, SEGA Rally, Need for Speed και BurnOut – για να αναφέρουμε μερικούς χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της συγκεκριμένης υποκατηγορίας, κυριάρχησαν σε κονσόλες, ουφάδικα και υπολογιστές, κερδίζοντας τις καρδιές των φίλων των υψηλών ταχυτήτων. Όμως, όπως συμβαίνει με όλες τις κατηγορίες παιχνιδιών που εντάσσονται στην γενική κατηγορία των arcade, η πτώση και η λήθη χτύπησαν την πόρτα των διασκεδαστικών αυτών ραλακίων. Η κατηγορία έχασε την αίγλη της, οι εταιρείες τα παράτησαν και οι θιασώτες των τεσσάρων ψηφιακών τροχών βρήκαν τη θαλπωρή σε ξένη αγκαλιά – βλέπε εξομοιωτές που ήταν πιο φιλικοί προς του παίκτες, καθώς και σε καρτοπαίχνιδα στα οποία πρωταγωνιστούσαν κοντόχοντροι υδραυλικοί και υπερηχητικοί σκαντζόχοιροι.
Η βρετανική Codemasters, η εταιρεία που ειδικεύεται στα πάσης φύσεως ραλάκια, για μία ακόμα φορά, κρατά ψηλά τη σημεία των τεσσάρων ψηφιακών τροχών και τιμά την κατηγορία των arcade ραλακίων με το DiRT 5, το υπερκινητικό ξαδερφάκι της οικογένειας των DiRT Rally. Πρόκειται για ένα καθαρόαιμο arcade ραλάκι, προσγειωμένο μεν, απαλλαγμένο δεν από την υποχρέωση να παρουσιάσει όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται τους σύγχρονους αγώνες ράλι. Η σχεδιαστική λογική πίσω από το νέο DiRT είναι προφανής. Στόχος της Codemasters ήταν να δημιουργήσει ένα φιλικό και προσιτό ραλάκι σε όσους αναζητούν λίγη δράση σε χωμάτινες και λασπωμένες διαδρομές, δίχως το άγχος του διαρκούς ελέγχου της μηχανολογικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται το αγωνιστικό τους, κάθε ώρα και λεπτό. Είναι η απάντηση σε όσους επιθυμούν την ψηφιακή οδήγηση κάτω από αντίξοες συνθήκες, δίχως να σκοτίζονται για το αν θα πρέπει να αλλάξουν το κιβώτιο ταχυτήτων έπειτα από έναν απαιτητικό αγώνα ή για την καταλληλότητα των ελαστικών που διάλεξαν. Η ομάδα ανάπτυξης του τίτλου επιθυμεί να απαλλάξει τον παίκτη από όλες αυτές τις σκέψεις – και τις διαδικασίες που τις προκαλούν, αφήνοντάς τον να επικεντρωθεί σ’ αυτά που πραγματικά μετράνε: στην κατάκτηση της πρώτης θέσης και στην επίτευξη του καλύτερου δυνατού χρόνου.
Προς επίτευξη αυτού του στόχου, η Codemasters παραδίδει στον παίκτη ένα ακόμη ραλάκι που διαπρέπει στον τομέα του χειρισμού. Απλός και συνεπής, ο χειρισμός του αυτοκινήτου στην περίπτωση του DiRT 5 είναι ο καλύτερος υπηρέτης των εντολών του παίκτη. Σε κάθε της παιχνίδι, η Codemasters φροντίζει ιδιαίτερα τον τομέα αυτό, έτσι ώστε να αποφεύγονται δυσάρεστα φαινόμενα όπως η αργοπορημένη απόκριση του αγωνιστικού στις εντολές του παίκτη. Παρά την απλότητά του, το μοντέλο χειρισμού επιτρέπει στον παίκτη να ξεδιπλώσει σχετικά εύκολα και γρήγορα τις οδηγικές του αρετές, ώστε να ανταποκριθεί επαρκώς σε αγώνες υψηλού επιπέδου και δυσκολίας.
Παρ’ όλα αυτά, ο τίτλος του βρετανικού στούντιο καταφέρνει να «πονοκεφαλιάσει» τον παίκτη, εξαιτίας δύο ιδιαίτερων χαρακτηριστικό του DiRT 5. Το πρώτο έχει να κάνει με τη συμπεριφορά των οχημάτων που περιλαμβάνονται στο παιχνίδι. Όλα τα αγωνιστικά, ανεξάρτητα από την κατηγορία στην οποία ανήκουν, συμπεριφέρονται σαν καρυδότσουφλα. Για λόγους που μέχρι σήμερα παραμένουν αδιευκρίνιστοι, το βάρος του αγωνιστικού που ελέγχουμε, δεν αποτελεί έναν από εκείνους τους παράγοντες που επηρεάζουν την οδηγική του συμπεριφορά. Είτε βρισκόμαστε πίσω από το τιμόνι ενός οχήματος μικρού κυβισμού, είτε πίσω από το τιμόνι ενός αγωνιστικού «θηρίου», το αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό. Όλα μοιάζουν να ανήκουν στην κατηγορία φτερού, όλα τους ελαφριά, παρά τον όγκο που καταλαμβάνουν. Δίνουν την εντύπωση ότι ελέγχουμε τηλεκατευθυνόμενα και όχι αυτοκίνητα που τρέχουν σε αγώνες ράλι. Για να είμαι ειλικρινής, η μη αναμενόμενη συμπεριφορά των αυτοκινήτων δεν προκαλεί κάποιο πρόβλημα στο χειρισμό, ωστόσο δημιουργεί μία περίεργη αίσθηση σ’ αυτόν που κρατά το χειριστήριο, με όλα αυτά τα αυτοκινητάκια που πηδούν σαν τα καγκουρό κάθε φορά που πέφτουν σε λακκούβα.
Ο δεύτερος «πονοκέφαλος» σχετίζεται με τη συμπεριφορά της αντίπαλης ΑΙ. Πρόκειται για μία ιδιάζουσα περίπτωση τεχνητής νοημοσύνης, καθώς, παρά το γεγονός ότι είναι άκρως επιθετική προς τον παίκτη, εν τέλει, καταλήγει να του παρέχει ένα χέρι βοηθείας στα δύσκολα σημεία της πίστας. Και εξηγούμαι: τα αντίπαλα οχήματα έχουν την τάση να ορμούν προς το αγωνιστικό του παίκτη, με σκοπό να του φράξουν το δρόμο προς την επιτυχία. Υπό κανονικές συνθήκες, η συμπεριφορά αυτή θα μπορούσε ακόμα και να χαλάσει τη διασκέδαση του παίκτη που θέλει απλά να χαρεί μερικούς αγώνες στο αγαπημένο του ραλάκι και να διασκεδάσει με την ησυχία του. Απροσδόκητος σύμμαχος σ’ αυτό το destruction derby είναι το βάρος των οχημάτων. Μπορεί τα αντίπαλα οχήματα να πέφτουν πάνω στον παίκτη ωσάν τα συγκρουόμενα, σε μια προσπάθεια να υψώσουν γύρω του ένα απροσπέλαστο τείχος από λαμαρίνες, ωστόσο, χάρη στο μειωμένο βάρος των οχημάτων, ο παίκτης μπορεί να τα παραμερίσει σχετικά εύκολα, ενώ μπορεί να τα χρησιμοποιήσει ως προστατευτικά στις επικίνδυνες στροφές. Η χαοτική κατάσταση που δημιουργεί η επιθετική ΑΙ κατηγορίας φτερού είναι ικανή να προσφέρει αρκετές στιγμές διασκέδασης με όλες αυτές τις παλαβές τράκες, το μποτιλιάρισμα στις στροφές και την ακούσια βοήθεια στα δύσκολα σημεία, κάτι που κανονικά δεν θα έπρεπε να συμβαίνει. Το DiRT 5 είναι η κλασική περίπτωση παιχνιδιού όπου δύο λάθη κάνουν ένα σωστό.
Χωρίς να πρωτοπορεί ή επαναστατεί, το DiRT 5 είναι ένα διασκεδαστικό ραλάκι με αρκετές ιδιαιτερότητες. Από τη στιγμή που ο παίκτης θα συμβιβαστεί με τις ιδιαιτερότητες του τίτλου και θα τις δεχτεί ως μέρος του παιχνιδιού, τότε θα απολαύσει το χρόνο που θα περάσει μαζί του. Παρά τον ανάλαφρο χαρακτήρα του, ακολουθεί πιστά τη σχεδιαστική γραμμή που εφαρμόζει η Codemasters σε όλα της τα ραλάκια: όπως έγραψα και στην παρουσίαση του εντυπωσιακού F1 2020, όσα περισσότερα δίνεις στα παιχνίδια της Codemasters, τόσα περισσότερα παίρνεις. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση του DiRT 5, το οποίο είναι μία πρώτης τάξεως επιλογή για τις βραδιές ανελέητου κάζουαλ ρέισινγκ.
