Από τα γεννοφάσκια της ακόμα, η επική μπασκετική σειρά NBA 2K της Visual Concepts έκανε αισθητή την παρουσία της, χάρη στην ποιότητα και τη καλοκουρδισμένο της gameplay. Θυμάμαι ότι το πρώτο παιχνίδι της σειράς, το NBA Action ’98, είχε τραβήξει την προσοχή του φίλαθλου κοινού αλλά και του ειδικού Τύπου με τον άρτιο οπτικοακουστικό του τομέα, τη ρευστή και εντυπωσιακή κίνηση των παικτών, το μεθοδικό τρόπο παιχνιδιού, τον άρτιο χειρισμό, μέχρι και την παρουσία του μέγιστου Μάικλ Τζόρνταν στο ρόστερ των Σικάγο Μπουλς (χωρίς να αναγράφεται το πραγματικό του όνομα – νομίζω δηλαδή, γιατί πέρασαν και κάμποσα χρόνια από τότε). Στοιχεία που το ανέδειξαν ως ένα από τα κορυφαία αθλητικά βιντεοπαιχνίδια για το Saturn.
Και ύστερα, έγινε το μπαμ. Με την έλευση του Dreamcast, ολόκληρος ο μπασκετικός κόσμος έμεινε να κοιτάει σοκαρισμένος την άφιξη του απόλυτου μπασκετικού παιχνιδιού. Στο δισκάκι του ΝΒΑ 2Κ έβρισκε κανείς συμπυκνωμένη όλη τη μαγεία και το γκλάμουρ του αμερικάνικου μπάσκετ. Το 2Κ κληρονόμησε όλα τα στοιχεία που έκαναν τόσο ξεχωριστό το Action, τα ύψωσε στην ενάτη και με την εντυπωσιακή ατμόσφαιρα των γηπέδων, την υψηλής ποιότητας περιγραφή των αγώνων, το εξωπραγματικό animation των ψηφιακών αθλητών, τα θεαματικά καρφώματα και τα εξωγήινα alley-oop, ο τίτλος της Visual Concepts προσέφερε μία ανεπανάληπτη εμπειρία. Μάνι μάνι, το NBA 2K έγινε o δεύτερος λόγος για να αποκτήσει κανείς ένα Dreamcast (Ο ΠΡΩΤΟΣ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ SOULCALIBUR), αλλά και ο λόγος για τον οποίο η Electrοnic Arts γύρισε την πλάτη στη SEGA, καθώς η αθλητική σειρά που λάνσαρε η Visual Concepts στο Dreamcast, έκανε τα αντίστοιχα παιχνίδια της ΕΑ να φαίνονται ανεπαρκή, άψυχα και άδεια στα μάτια του φίλαθλου κοινού. Από τότε μέχρι και σήμερα, και παρά τη μεταγραφή της VC από τη SEGA στη Take Two, η σειρά NBA 2K συνεχίζει ακάθεκτη, με το ίδιο κέφι, προσφέροντας μία πρώτης ποιότητας εμπειρία, όσον αφορά τα μπασκετικά παιχνίδια.
Ένα από τα διαχρονικά και αναλλοίωτα στοιχεία της σειράς – και τα οποία μπορεί κανείς να απολαύσει στο φετινό 2K, είναι η άμυνα. Έχουμε στα χέρια μας έναν αθλητικό τίτλο που επιτρέπει στον παίκτη να παίξει την άμυνα της ζωής του. Σε αντίθεση με τα ποδοσφαιράκια, στο 2Κ20 δεν υπάρχει εκείνο το σιχαμερό αόρατο μαγνητικό πεδίο που εμποδίζει την επαφή του παίκτη που αμύνεται, με τον παίκτη που βρίσκεται στην επίθεση. Είναι σχεδόν λυτρωτική η ελευθερία που δίνει στον παίκτη το ΝΒΑ 2Κ20, καθώς τον αφήνει να χρησιμοποιήσει το σώμα του ενμπιέιερ που ελέγχει για να κλείσει το δρόμο στον αντίπαλο επιθετικό, να τον σπρώξει, να κολλήσει πάνω του σα βδέλλα (εμποδίζοντάς τον να κατεβάσει ή να μεταβιβάσει τη μπάλα), να του κλείσει το οπτικό πεδίο, να του κάνει ένα φάουλ της προκοπής βρε αδερφέ! Στο ΝΒΑ 2Κ20, όπως και σε όλα τα παιχνίδια της μπασκετικής σειράς, δεν υφίσταται η έννοια της άμυνας με τα μάτια. Το παιχνίδι της Visual Concepts δίνει από την αρχή όλα τα απαραίτητα «εργαλεία» στον παίκτη για να παίξει σωστή και ολοκληρωμένη άμυνα. Από εκεί και πέρα, ο βαθμός αξιοποίησης των «εργαλείων» αυτών εξαρτάται από την εμπειρία και την οξυδέρκεια του παίκτη. Χωρίς τρικλοποδιές και τεχνητές δυσκολίες σε βάρος του παίκτη, από τη μεριά του παιχνιδιού.
Κατά τ’ άλλα, η σειρά NBA 2K έχει καταφέρει κάτι το πραγματικά μοναδικό: όλα τα δυνατά σημεία και τα πλεονεκτήματα της σειράς θεωρούνται πλέον δεδομένα, γεγονός που καθιστά περιττή και άσκοπη την όποια αναφορά σε αυτά. Το ΝΒΑ 2Κ20 είναι φταγμένο από τα ίδια υλικά με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, με τον άψογο χειρισμό, τους στιβαρούς μηχανισμούς και τον άρτιο οπτικουακουστικό τομέα να δημιουργούν έναν φαντασμαγορικό θέαμα, χορταστικό από κάθε άποψη και αντάξιο του σπουδαιότερου πρωταθλήματος του κόσμου, όσον αφορά τα μπασκετικά δρώμενα. Στοιχεία που τα θέλουμε και τα περιμένουμε και τα οποία το NBA 2K μας τα προσφέρει απλόχερα κάθε χρόνο. Τρομερή αίσθηση του παιχνιδιού, τέλεια κίνηση με και χωρίς τη μπάλα, φανταστικός ρυθμός και μπασκετική δράση υψηλών ταχυτήτων. Όλα αυτά που ονειρεύεται κάθε εταιρεία για το παιχνίδι της, για τη Visual Concepts και τη σειρά NBA 2K, είναι απλά η καθημερινότητα. Γι’ αυτό και παραμένει στην κορυφή της κατηγορίας για περισσότερα από είκοσι χρόνια.
Το ίδιο γενναιόδωρο είναι και στις επιλογές που προσφέρει για το μοναχικό παίκτη. Το υλίκό που θα βρει κανείς στο ΝΒΑ 2Κ20 αρκεί για κρατήσει απασχολημένο και τον πιο απαιτητικό μπασκετικό, μέχρι να κυκλοφορήσει το επόμενο. Μπορούμε να παίξουμε φουλ σεζόν στο NBA, ενώ υπάρχει και το πρωτάθλημα του WNBA με όλα τα αστέρια του. Η επιλογή MyTeam επιστρέφει με ακόμα περισσότερα τραπουλόχαρτα για να κερδίσουμε και να αγοράσουμε μέσω του συστήματος μικροσυναλλαγών του παιχνιδιού, σε μια προσπάθεια να στήσουμε την τέλεια ομάδα φτιαγμένη από χαρτάκια Πανίνι. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει το παραδοσιακό story mode (MyCarreer) προς τέρψη των φίλων του αθλητικού δράματος, χωρίς όμως να είναι κάτι το ιδιαίτερο (παρά τη συμμετοχή γνωστών και αγαπημένων ηθοποιών) από άποψη ιστορίας. Ας πούμε ότι δεν πλησιάζει την ποιότητα και τη συγκίνηση που προσφέρουν οι ιστορίες με θέμα το μποξ (Fight Night, λείπεις, σνιφ!). Από εκεί και πέρα, εκείνο που με εντυπωσιάσε στο MyCareer, είναι το δίκαιο σύστημα αξιολόγησης του παίκτη. Το παιχνίδι σε ωθεί στο να παίζεις σωστά και αποτελεσματικά. Σε επιβραβεύει για κάθε σου θετική ενέργεια (μία καλή άμυνα, ένα ριμπάουντ, μία σωστή τοποθέτηση αρκούν) και σου αφαιρεί πόντους φήμης και ψηφιακά κέρματα για κάθε αποτυχημένη ενέργεια, χωρίς όμως να χαντακώνει τον ανερχόμενο μπασκεμπολίστα. Καμία σχέση με το προβληματικό και πέρα για πέρα άδικο σύστημα αξιολόγησης που συναντήσαμε στο NBA Live 19 από την ΕΑ που τιμωρούσε τον παίκτη με το παραμικρό. Για να προοδεύσει κανείς στο MyCareer θα πρέπει να παίζει ομαδικά, να μάθει να κινείται χωρίς τη μπάλα και να έχει σωστή αντίληψη του χώρου. Στοιχεία απαραίτητα για κάθε μπασκεμπολίστα που θέλει να σέβεται τον εαυτό του. Η πρόοδος και η βελτίωση των στατιστικών του μπασκετμπολίστα μας, είναι μία διαδικασία που πραγματοποιείται με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς. Για τους πιο ανυπόμονους, υπάρχει και η λύση της αγοράς πόντων μέσω του συστήματος μικροσυναλλαγών, την οποία η Visual Concepts προωθεί εντελώς άγαρμπα και με τον πλέον ενοχλητικό τρόπο, καθώς ανά τακτά χρονικά διαστήματα μας βομβαρίζει με διαφημίσεις για την αγορά πόντων και κερμάτων για τους ψηφιακούς κουλοχέρηδες που υπάρχουν στο παιχνίδι, πλήρως εναρμονισμένη στη λογική των τυχερών παιχνιδιών και τη μόδα των loot box. Ο άκομψος τρόπος με τον οποίο προωθούνται από την εταιρεία, αποτελούν και τη μόνη παραφωνία μέσα σε ένα ολοκληρωμένο και χορταστικό αθλητικό πακέτο. Κατά τ’ άλλα, δεν είναι απαραίτητο να μπει κανείς στη διαδικασία των μικροσυναλλαγών για να προχωρήσει τα MyCareer και MyTeam.
Όπως και να ‘χει, το ΝΒΑ 2Κ παραμένει ο βασιλιάς του είδους και συνεχίζει σε παίζει μπάλα σε υψηλό επίπεδο, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανένα άλλο παιχνίδι για να το ανταγωνιστεί. Νομίζω ότι ο καθένας μας μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος και τη σημασία ενός τέτοιου επιτεύματος, μια και είναι εξαιρετικά δύσκολο για μία εταιρεία να κρατάει τη σειρά τηε σε υψηλό επίπεδο, δίχως να δέχεται πίεση από έναν σοβαρό ανταγωνιστή. Χωρις να διαφέρει δραματικά από τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς σε επίπεδο γραφικών και gameplay, το NBA 2K20 είναι το καλύτερο δώρο για τους φίλους του μπάσκετ. Όχι γιατί είναι το μοναδικό μπασκετάκι που κυκλοφορεί στην αγορά, αλλά γιατί παραμένει το καλύτερο σε αυτό που κάνει.
