Ας είμαστε ειλικρινείς, η κατηγορία των ριμάστερ, βιντεοπαιχνιδιών που κυκλοφόρησαν στα συστήματα της προηγούμενης και της παρα-προηγούμενης γενιάς, εξυπηρετεί δύο βασικούς σκοπούς. Ο πρώτος – και προφανής – είναι να γεμίζουν την παιχνιδοθήκη των νέων συστημάτων κατά τις «νεκρές περιόδους», όταν απουσιάζουν οι μεγάλες κυκλοφορίες. Ο δεύτερος είναι για να δώσουν την ευκαιρία σε μικρούς και μεγάλους παίκτες να απολαύσουν παιχνίδια που, για τον α’ ή β’ λόγο, τα προσπέρασαν τον καιρό που κυκλοφόρησαν. Το Burnout Paradise Remastered είναι από τα ριμάστερ εκείνα που με τη συνολική τους καλή εικόνα δίνουν όσες αφορμές χρειαζόμαστε για να ασχοληθούμε ξανά (ή για πρώτη φορά) με το απολαυστικό ραλάκι που δημιούργησε η Criterion Games, πριν από δέκα χρόνια.
Το Burnout Paradise Remastered, είναι ανοιχτόκοσμο, ελεύθερο και ωραίο ραλάκι, οπότε τι θα μπορούσε να πάει στραβά; Η απάντηση έρχεται αβίαστα και είναι πάρα πολύ απλή: τίποτα απολύτως! Επίλογε, σου ζητώ συγγνώμη για το πρώιμο σπόιλερ 😛 Ο τίτλος της Criterion, τιμώντας απόλυτα την ανοιχτόκοσμη φύση του, μας επιτρέπει να ταξιδέψουμε σε ολόκληρη την Paradise City και το Big Surf Island (το οποίο είχε κυκλοφορήσει σε μορφή DLC για το αρχικό BO Paradise), χωρίς κανέναν περιορισμό. Από το πρώτο λεπτό, έχουμε πρόσβαση σε όλες τις γειτονιές και τα περίχωρα της πόλης Paradise, τα οποία είναι ανοιχτά προς εξερεύνηση και διαθέσιμα για άπειρες βόλτες. Οι σχεδιαστές του παιχνιδιού μας δίνουν την ευκαιρία να γνωρίσουμε την πόλη και τους δρόμου της, να εντοπίσουμε σημεία που ενδεχομένως να μας δυσκολέψουν (απότομες στροφές, στροφές που τις βλέπεις κατόπιν εορτής) και σημεία που μπορούν να συντομέψουν το ταξίδι μας (παρακάμψεις, κρυμμένοι παράδρομοι). Ουσιαστικά, με αυτόν τον τρόπο, το παιχνίδι μας προετοιμάζει και μας εκπαιδεύει – χωρίς να το αναληφθούμε στην αρχή – για τις αμέτρητες αποστολές που θα συναντήσουμε στο διάβα μας.
Η Paradise City και το Big Surf Island προσφέρει ένα μεγάλο αριθμό από δοκιμασίες και αποστολές κάθε λογής. Στις αποστολές Road Rage, καλούμαστε να οδηγήσουμε όσο πιο αντιαθλητικά γίνεται, ώστε να θέσουμε εκτός δρόμου τους αντιπάλους μας, συμπληρώνοντας τον αριθμό των εκτροχιασμένων αμαξιών που απαιτεί από εμάς το παιχνίδι ώστε να ολοκληρώσουμε με επιτυχία την αποστολή μας. Το κυνηγητό σε υψηλές ταχύτητες, η προσπάθεια να «στριμώξεις» το αντίπαλο όχημα σε μπάρες και τοίχους, οι θεαματικές και απίθανες τράκες, καθιστούν τις αποστολές Road Rage από τις πλέον απολαυστικές στιγμές του παιχνιδιού. Είναι από αυτές που δεν τις βαριέσαι με τίποτα, όσες φορές και αν τις επαναλάβεις. Ακόμα και αν δεν υπήρχαν άλλες αποστολές, χάρις σ’ αυτές το Burnout Paradise θα ήταν πάλι ένα χορταστικό και ολοκληρωμένο ραλάκι. Στις δοκιμασίες Marked Man οι κανόνες αλλάζουν και εμείς αναλαμβάνουμε το ρόλο του θηράματος και όχι του κυνηγού. Πρόκειται για αγώνες επιβίωσης, καθ’ όλη τη διάρκεια των οποίων μας καταδιώκουν μαύρα αυτοκίνητα που έχουν έναν και μοναδικό σκοπό στη ζωή τους: να μη μας επιστρέψουν να φτάσουμε σώοι και αβλαβείς στον τερματισμό. Η πρωτιά είναι το ζητούμενο στους αγώνες οδήγησης, καθώς οποιαδήποτε θέση κάτω από την πρώτη, ισοδυναμεί με αποτυχία και μοιραία οδηγεί σε επανάληψη της δοκιμασίας. Πέρα από το πόσο γρήγορα οδηγούμε, το μυστικό κρύβεται στο πόσο καλά γνωρίζουμε τους δρόμους της Paradise City. Βλέπετε, το παιχνίδι δεν μας περιορίζει ως προς τη διαδρομή που θα ακολουθήσουμε προκειμένου να φτάσουμε στον τερματισμό. Εμείς οδηγούμε, εμείς αποφασίζουμε. Αρκεί να φτάσουμε πρώτοι στο τέρμα της διαδρομής. Γνωρίζοντας εκ των προτέρων τα μυστικά του δρόμου, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τα κρυφά μονοπάτια, ώστε να κόψουμε δρόμο και να αποφύγουμε δύσκολες διαδρομές με πολλές στροφές που σε διαφορετική περίπτωση θα μας καθυστερούσαν.
Το πακέτο των αποστολών ολοκληρώνεται με τους αγώνες ταχύτητας με αντίπαλο τον χρόνο και τους αγώνες επίδειξης, μέσα από τους οποίους μπορούμε να δείξουμε στον κόσμο πόσο εύκολα κάνουμε «κωλιές», μπαντιλίκια και λοιπές μαγκιές πάνω στην άσφαλτο, με σκοπό να συγκεντρώσουμε τον απαιτούμενο αριθμό πόντων. Στο σύνολό τους, οι αποστολές είναι άριστα υλοποιημένες, κάνοντας ακόμα πιο διασκεδαστική τη βόλτα μας στην Paradise City και το Big Surf Island. Το ίδιο καλά λόγια έχω να πω και για το διαδικτυακό κομμάτι του παιχνιδιού. Εύκολα και γρήγορα, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μεταβαίνουμε από το παιχνίδι για έναν παίκτη, στο multiplayer του Burnout Paradise. Ούτε αναμονές, ούτε καθυστερήσεις, η διαδικασία σύνδεσης και εύρεσης παικτών είναι πραγματικά άψογη. Σε σημείο που να με κάνει να βλέπω με άλλο μάτι – για την ακρίβεια με μισό μάτι – τις αντίστοιχες υπηρεσίες των Tekken 7 και Street Fighter V. Από εκεί και πέρα, το μοναδικό κομμάτι του παιχνιδιού που με ικανοποίησε λιγότερο, είναι οι αποστολές για τις μοτοσυκλέτες. Εκτός των τετράτροχων οχημάτων, μπορούμε να γυρίσουμε ολόκληρη την Paradise City πάνω σε μία μοτοσυκλέτα, χωρίς, ωστόσο να έχουμε πρόσβαση σε δοκιμασίες σαν και αυτές που είναι σχεδιασμένες για τα αυτοκίνητα. Η παρουσία των μοτοσυκλετών είναι καθαρά συμπληρωματικού χαρακτήρα και αυτό φαίνεται από το ένα και μοναδικό είδος αποστολών στις οποίες μπορούμε να λάβουμε μέρος, αυτό των αγώνων με αντίπαλο τον χρόνο. Η αίσθηση της οδήγησης πάνω στη μηχανή είναι απολαυστική, γι’ αυτό και θα ήθελα να δω κάτι περισσότερο στο κομμάτι αυτό. Αφού τις έβαλες που τις έβαλες αγαπητή Criterion, άσε με να γυρνάω την Paradise City κάνοντας σούζες!
Το Burnout Paradise παραμένει το ίδιο όμορφο, όσο ήταν και πριν από δέκα χρόνια, και χωρίς να έχει δεχτεί κάποιο ιδιαίτερο νεξτ-τζεν ρετουσάρισμα κατά τη μετάβασή του στα νέα συστήματα. Πρόκειται για έναν απίστευτα διασκεδαστικό και χορταστικό τίτλο, με αψεγάδιαστο χειρισμό. Αλλά, αυτά τα γνωρίζετε ήδη. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι με την επανεμφάνισή του το παιχνίδι της Criterion Games έρχεται να γεμίσει το κενό που έχει δημιουργήσει η απουσία των σοβαρών arcade ραλακίων σε κονσόλες και υπολογιστές. Απαλλαγμένο από την ανάγκη αποτύπωσης ενός ρεαλιστικού τρόπου οδήγησης, το Burnout Paradise City κάνει χαρούμενους τους πάντες, χάρις στην τρέλα και τον ανοιχτόκοσμο σχεδιασμό του. Άλλωστε, πόσα ραλάκια σας αφήνουν να στουκάρετε πάνω στον αντίπαλό σας, τρέχοντας με χίλια και υπό τις μελωδίες του Κλωντ Ντεμπυσσύ και των Guns N’ Roses (θα πρόσθετα και της Avril Lavigne, αλλά δεν ταιριάζουν οι ντομάτες πάνω μου, κρίμα είναι); Το Burnout Paradise Remastered ήρθε για να μας θυμίσει τη χαρά της ασυμβίβαστης και καταστροφικής οδήγησης. Ποιος μπορεί να αρνηθεί μία τέτοια πρόταση;
