Το Star Wars Outlaws είναι από αυτούς τους τίτλους που λέμε ότι είναι “πολύ μεγάλοι για να αποτύχουν”. Και η Massive Entertainment, το σουηδικό στούντιο των Division και Avatar Frontiers of Pandora που ανέλαβε αυτό το φιλόδοξο εμπορικά project για την UbiSoft, φαίνεται ότι… το πήρε της μετρητοίς, γιατί καταβάλλει πολύ φιλότιμη προσπάθεια για να το κάνει να αποτύχει. Ωστόσο, το Outlaws καταφέρνει να σταθεί όρθιο, όχι μόνο λόγω του IP, το οποίο παραμένει πάρα πολύ ισχυρό, αλλά και επειδή πετυχαίνει τα ένα-δύο (και τρία και τέσσερα) βασικά πράγματα που έπρεπε να πετύχει για να μεταφέρει με επιτυχία στην οθόνη μας, όχι μόνο μια ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ στον κόσμο του Star Wars, αλλά τον ΙΔΙΟ τον κόσμο του Star Wars.
Και η αλήθεια είναι ότι τον μεταφέρει καλύτερα, ακόμα και από τις ίδιες τις ταινίες. Οι αρχικές ταινίες του Λούκας είχαν μια αίσθηση μεταξύ επιστημονικής φαντασίας, γουέστερν και μυθολογίας σαμουράι, πασπαλίζοντας μια επική σε όλα της περιπέτεια με ποικίλα πολιτισμικά στοιχεία, περισσότερο για να δημιουργήσει ένα εξωτικό πλαίσιο και να προκαλέσει το γέλιο, παρά για λόγους συνοχής και εμβύθισης του θεατή. Όμως όλοι ξέρουμε τι συνέβη: το Star Wars ξέφυγε από τα στενά πλαίσια ενός φιλόδοξου κινηματογραφικού εγχειρήματος για όλη την οικογένεια και εξελίχθηκε σε πραγματικό πολιτισμικό φαινόμενο, με τη δική του μυθοπλαστική υπόσταση, η οποία εν πολλοίς δημιουργήθηκε εκ των υστέρων και έχει φτάσει σήμερα στο σημείο να έχει αποκτήσει τους δικούς της λάτρεις και… ζηλωτές.
Στο Star Wars Outlaws, λοιπόν, αυτός ο κόσμος έχει πραγματικά τον χώρο που χρειάζεται για να «αναπνεύσει». Στο πρώτο της ταξίδι στον κόσμο του Star Wars, η Massive προσπάθησε να ανακαλύψει την καθημερινότητα και τη ρουτίνα πίσω από τα τεράστια διαστημόπλοια, τα φωτόσπαθα, τους διαστημικούς ιππότες, τις εντυπωσιακές μουσικές ενορχηστρώσεις και τα «πίου-πίου» που εξακολουθούν να προκαλούν ανατριχίλα με τη δυναμικότητα και τον πειστικό ηλεκτρισμό τους (χωρίς υπερβολή, οι σχεδιαστές των ηχητικών εφέ των πρώτων Star Wars άξιζαν τουλάχιστον Νόμπελ για την προσφορά τους στον πολιτισμό). Παρά το γεγονός ότι εστιάζει στην πρωταγωνίστριά του και στο σαφώς πιο χαρισματικό ζωάκι της, το Outlaws, όπως ίσως υποδηλώνει και ο τίτλος του, δεν είναι μια προσωποκεντρική περιπέτεια. Ή τουλάχιστον δεν επιβαρύνει την ηρωίδα του, αλλά και τον παίκτη, με μια «βαριά και ασήκωτη» αίσθηση πεπρωμένου.
Η Kay Vess, η πρωταγωνίστρια του τίτλου, δεν έχει το βάρος του κόσμου στην πλάτη της, δεν έχει φωτόσπαθο και υπερδυνάμεις και δεν πλασάρεται ως άσπιλη σωτήρας (όπως μια συγκεκριμένη κοκκινομάλλα από κάποια άλλα παρόμοια παιχνίδια που θα μπορούσα να αναφέρω, αλλά δεν θα το κάνω). Βέβαια, δεν είναι και ο πιο πρωτότυπος χαρακτήρας που έχουμε δει σε βιντεοπαιχνίδι, από την άλλη. Μεγάλωσε στους «δρόμους» (αχ αυτοί οι δρόμοι πόσους ήρωες έχουν μεγαλώσει), έμαθε να τα βγάζει πέρα μόνη της όταν εξαφανίστηκε η μητέρα της και, για να μην πολυλογώ, είναι ένας πιο «άβγαλτος», θηλυκός Han Solo, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς. Μαζί με το ζωάκι της, τον Nix, που απελευθέρωσε και μεγάλωσε η ίδια, έμαθε να κλέβει και να ξεγελάει για να βγάλει τα προς το ζην και, όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτού του είδους τις ιστορίες, κάποια στιγμή βρέθηκε μπλεγμένη σε μια ληστεία που έμελλε να αλλάξει τους συσχετισμούς δυνάμεων στον γαλαξία.
Αυτή η πρόταση συνοψίζει επιγραμματικά το σενάριο του Outlaws, το οποίο στην ουσία είναι ένα heist story στον κόσμο του Star Wars, από αυτά που μια ομάδα ετερόκλητων χαρακτήρων αναγκάζεται να συνεργαστεί για να καταφέρει μια απίθανη διείσδυση σε μια καλά προστατευμένη εγκατάσταση. Αν και είχαμε δει ψήγματα ενός υποκόσμου στην αρχική τριλογία και στην ταινία Han Solo, η αλήθεια είναι ότι αυτό το κομμάτι της μυθοπλασίας του Star Wars είχε μείνει ανεξερεύνητο, όπως και η γενικότερη καθημερινότητα αυτού του κόσμου, δηλαδή αυτό που συμβαίνει ανάμεσα στις μεγάλες μάχες και στην αναζήτηση του πεπρωμένου. Ομολογώ ότι βρήκα το Outlaws συναρπαστικό από αυτή την άποψη. Το παιχνίδι εστιάζει σε λεπτομέρειες που κανένα άλλο οπτικακουστικό έργο στον κόσμο του Star Wars δεν έχει εστιάσει, λεπτομέρειες όπως η αρχιτεκτονική, οι δρόμοι, οι πινακίδες, το φαγητό, οι διάλογοι των κατοίκων του κόσμου, πράγματα που σε κάνουν να αισθάνεσαι ότι βλέπεις επιτέλους κάτι πέρα από μια επική βιτρίνα. Είναι εντυπωσιακό πόσο μεγάλη ανανέωση μπορεί να φέρει μια απλή αλλαγή οπτικής γωνίας.
Παράλληλα, έχει εγκαταλειφθεί το κλασικό σύστημα της Ubisoft με τα σημάδια στον χάρτη και αυτό μόνο ως θετικό μπορεί να εκληφθεί. Η εξερεύνηση του κόσμου επιβραβεύει τον παίκτη από μόνη της, με χρήσιμα υλικά, χαριτωμένα μυστικά, διασκεδαστικά μίνι μπουντρούμια και γρίφους, ακόμα και αφηγηματικές εκπλήξεις σε ορισμένα σημεία. Αν φοβάστε ότι θα χαθείτε, μπορείτε πάντα να συλλέξετε πληροφορίες στις πόλεις, είτε με διαλόγους, είτε διαβάζοντας έγγραφα είτε εξερευνώντας, οι οποίες θα σας οδηγήσουν στα πιο αξιοσημείωτα μυστικά του χάρτη. Είναι ένα πολύ πιο οργανικό και ικανοποιητικό σύστημα από αυτό που βλέπουμε μέχρι σήμερα στα Far Cry και Assassin’s Creed, έστω και αν δεν επανεφευρίσκει τον τροχό.
Αυτή η εντυπωσιακή υλοποίηση, η οποία μάλιστα περιλαμβάνει διαφορετικούς πλανήτες και το διάστημα που τους περιβάλλει, στηρίζεται πάνω σε έναν οικείο, φιλικό και γενικά διασκεδαστικό σκελετό, ο οποίος όμως δεν εντυπωσιάζει αντίστοιχα με το λαχταριστό κομμάτι του αγαπημένου κινηματογραφικού σύμπαντος που έχουμε μπροστά μας. Οι πυλώνες του gameplay μπορεί να πει κανείς ότι είναι σωστά επιλεγμένοι, αλλά όχι εξίσου σωστά υλοποιημένοι. Καθώς η ηρωίδα μας είναι μια κλέφτρα που έχει μάθει να επιβιώνει με την εξυπνάδα της, είναι λογικό ένα μεγάλο ποσοστό των μηχανισμών να βασίζονται στην προσπάθειά της να περνάει απαρατήρητη. Ωστόσο, η ομάδα ανάπτυξης του τίτλου δεν φρόντισε να δώσει κάποιον ιδιαίτερο χαρακτήρα στους μηχανισμούς stealth, εκτός βέβαια από τη χρήση του Nix, του σαυρόμορφου συντρόφου της Kay, ο οποίος μπορεί να αποσπά την προσοχή των φρουρών, να ανατινάζει εύφλεκτα υλικά και γενικά να κάνει εύκολη τη ζωή της Kay, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με την προβληματική όραση και μνήμη των φρουρών. Ίσως για αυτόν τον λόγο επέλεξε η Massive να συμπεριλάβει σημεία όπου το stealth δεν είναι απλώς υποχρεωτικό, αλλά αναγκάζει τον παίκτη σε αυτόματη αποτυχία αν γίνει αντιληπτός έστω και μία φορά. Πέρα από την εγγενώς εκνευριστική φύση αυτής της απόφασης, ακόμη πιο σημαντικό είναι το πρόβλημα ότι δεν δικαιολογείται από την ιστορία ή από τις συνθήκες. Δεν είναι εύκολο να έχεις στο μυαλό σου ότι πρέπει να αποφύγεις τον εντοπισμό πάσει θυσία, όταν πριν από μία ώρα είχες ολοκληρώσει μια ΟΛΟΪΔΙΑ στα επιμέρους χαρακτηριστικά της αποστολή, μερικές φορές ακόμα και στην ίδια τοποθεσία, η οποία σε άφηνε να τα κάνεις όλα μύλο, χωρίς καμία επίπτωση.
Αυτό που το κάνει χειρότερο είναι ότι δεν υπήρχε καμία ανάγκη να καταφύγουν στον εξαναγκασμό για να σε κάνουν να παίξεις έξυπνα. Το Outlaws έχει ένα σύστημα φήμης, το οποίο επηρεάζει τις σχέσεις της Kay με τα μεγάλα συνδικάτα του εγκλήματος, οπότε η φασαρία και το χάος τιμωρούνται ούτως ή άλλως, όταν χαλάνε οι σχέσεις με τα συνδικάτα και χάνονται οι ανταμοιβές που μπορεί να κερδίσει ο παίκτης αν καλλιεργήσει τις σχέσεις του στο μέγιστο. Με άλλα λόγια, θα μπορούσαν να καταφύγουν στη θετική επιβράβευση για όποιον παίζει έξυπνα και να εντείνουν τις επιπτώσεις για όσους δεν το κάνουν, αντί να τιμωρούν όποιον θέλει να παίξει διαφορετικά. Στο κάτω-κάτω, αυτό δεν είναι το νόημα των παιχνιδιών open-world; Οι απρόβλεπτες καταστάσεις και να παίζεις με τους δικούς σου ρυθμούς;
Ο τρίτος πυλώνας του gameplay, πέρα από την εξερεύνηση και το stealth, είναι η μάχη, η οποία παραμένει πάντα διασκεδαστική και ικανοποιητική, έστω και αν δεν πείθει ιδιαίτερα με το βάθος της στην αρχή του παιχνιδιού. Έχει όμως ικανοποιητική απόκριση, πολλά όπλα (ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΦΩΤΟΣΠΑΘΟ, δόξα στους ουρανούς) τα πίου-πίου βγάζουν υπέροχες λάμψεις και εκρήξεις όταν βρίσκουν στόχο, κάθε εχθρός έχει πολύ ωραία animation όταν ρίχνει και όταν πέφτει, ιδιαίτερα οι Stormtrooper, και γενικά έχει μια κάπως arcade, ευχάριστη αίσθηση που σε βοηθάει να μη βαριέσαι ακόμα και όταν πολεμάς με πολλά διαδοχικά κύματα εχθρών. Το ίδιο ισχύει και στις μάχες στο διάστημα, αλλά εκεί τα πράγματα είναι σαφώς πιο απλά και εύκολα, ωστόσο η όλη εμπειρία παραμένει ευχάριστη και ικανοποιητική.
Μοιρασμένες εντυπώσεις, θα έλεγε κανείς, αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Είναι προφανές ότι το παιχνίδι απευθύνεται πρωτίστως στους λάτρεις του Star Wars, οι οποίοι ίσως δώσουν μεγαλύτερη σημασία στο πόσο καλή «εμπειρία Star Wars» είναι το παιχνίδι, παρά στο πόσο καλό ΠΑΙΧΝΙΔΙ είναι, αλλά και η ίδια η εμπειρία του παιχνιδιού βελτιώνεται όσο συνεχίζεις να παίζεις. Νέα ενδιαφέροντα σενάρια δράσης κάνουν την εμφάνισή τους, νέοι χαρακτήρες παρουσιάζονται, νέοι μηχανισμοί προστίθενται μέσω του πραγματικά εξαιρετικού Expert System. Πρόκειται για ένα σύστημα ξεκλειδώματος ικανοτήτων και αναβαθμίσεων το οποίο βασίζεται στην ανακάλυψη συγκεκριμένων χαρακτήρων, οι οποίοι μπορούν να διδάξουν στην Kay νέα κόλπα και να αναβαθμίσουν τις ήδη υπάρχουσες ικανότητές της. Μερικοί Experts είναι γνωστοί στην αρχή του παιχνιδιού, αλλά οι περισσότεροι αποκαλύπτονται από τις πληροφορίες που συλλέγει ο παίκτης εξερευνώντας και ψάχνοντας. Κάθε Expert έχει τη δική του αποστολή, η οποία ξεκλειδώνει ένα όφελος για την Kay και στη συνέχεια ανοίγει μια σειρά από προκλήσεις που ζητούν από τον παίκτη να πετύχει συγκεκριμένα ορόσημα (συνήθως εξαντλώντας το βάθος των μηχανισμών) για να αποκτήσει ακόμη περισσότερα οφέλη. Τα εν λόγω οφέλη κυμαίνονται από έξυπνες προσθήκες στο οπλοστάσιο του παίκτη, όπως η δυνατότητα του Nix να συμμετέχει περισσότερο στη μάχη, μέχρι πραγματικά απαραίτητα εργαλεία, όπως είναι η δυνατότητα να εξουδετερώνει αθόρυβα επίλεκτους εχθρούς και να αποφεύγει βλήματα στο διάστημα. Είναι ένας εξαιρετικός τρόπος αξιοποίησης του ανοιχτού κόσμου και ένας μηχανισμός που θα ήθελα να δω σε άλλα παιχνίδια του είδους, αντί για τις ίδιες και τις ίδιες παραλλαγές του Nemesis System, για παράδειγμα.
Σε συνδυασμό με τον πραγματικά… οργασμικό ήχο και τα πολύ όμορφα γραφικά, τα οποία όμως έχουν ιδιαίτερα ασταθή ποιότητα, λόγω των τεράστιων πιθανών μεταπτώσεων στην δυναμική ανάλυση, το Star Wars Outlaws θα έλεγα ότι με κράτησε άνετα μέχρι το τέλος της ιστορίας του και με έβαλε να εξερευνήσω σε μεγάλο βαθμό τον κόσμο του σε μια προσπάθεια να φτάσω το gameplay στα όριά του με τους Experts. Το συνολικό πρόσημο πιστεύω ότι είναι θετικό, ιδιαίτερα για τους πραγματικούς λάτρεις του Star Wars, παλιού και νέου. Για αυτό το πολύ συγκεκριμένο κοινό, θα έλεγα ότι το Outlaws ίσως αξίζει να ανέβει σε σχετικά ψηλή θέση στη λίστα του. Σίγουρα, είναι μια εμπειρία όπου το εύρος δεν συμβαδίζει με το βάθος, αλλά μπορεί να σας απορροφήσει και να ξεπληρώσει την επένδυσή σας με αγνό θέαμα, διασκέδαση και fan service.
