Φυσικά και το 1996 ήταν μία καλή χρονιά για το gaming, διότι τα αγαπημένα μας βιντεοπαιχνίδια έπιασαν έναν ωραιότατο εξαψήφιο αριθμό πολυγώνων, νούμερο εξωπραγματικό για τα δεδομένα της εποχής.
Οι Virtua Fighters επιστρέφουν πιο όμορφοι από ποτέ, με υφές υψηλής ποιότητας, φωτισμούς σε πραγματικό χρόνο – και μία υποψία από ray tracing. Με μούσκουλα που φούσκωναν και ξεφούσκωναν, καθώς και ρούχα που ανέμιζαν με χάρη γύρω από τους πολυγωνικούς μαχητές.
Το Virtua Fighter 3 είναι το μοναδικό επεισόδιο της σειράς στο οποίο εμφανίστηκαν οι ανισόπεδες αρένες. Οι σχεδιαστικές τους ιδιομορφίες έφεραν έναν αέρα ανανέωσης στη σειρά, μία νότα next gen, και έναν ευχάριστο πονοκέφαλο στους έμπειρους παίκτες του VF. Ε, όπως και να το κάνουμε, αλλιώς είναι να παλεύεις κλεισμένος σε ένα απλό ρινγκ, και αλλιώς να παλεύεις με έναν αντίπαλο που βρίσκεται ανεβασμένος στις σκάλες μίας έπαυλης.
Το τρίτο κεφάλαιο της μαχητικής σειράς της SEGA ήταν αφιερωμένο στις γιαπωνέζικες πολεμικές τέχνες, με την Aoi Umenokouji να είναι ξεφτέρι στο aikido και τον εύσωμο Taka-Arashi να διαπρέπει στο sumo.