Το Captain Tsubasa: Rise of the New Champions είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση ποδοσφαιρικού παιχνιδιού, καθώς δεν είναι και τόσο ποδοσφαιρικό όσο θα περίμενε κανείς από ένα βιντεοπαιχνίδι που βασίζεται σε ένα από τα διασημότερα κινούμενα σχέδια/κόμιξ της Ιαπωνίας, με θέμα το ποδόσφαιρο. Αν και η θεματολογία του έχει να κάνει με το δημοφιλέστερο άθλημα του πλανήτη, και παρά το γεγονός ότι μοιάζει με κανονικό ποδοσφαιράκι, το νέο Captain Tsubasa δεν παίζει όπως τα υπόλοιπα ποδοσφαιράκια, arcade και μη. Ναι, η δράση λαμβάνει χώρα εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου, ναι, κι εδώ έχουμε είκοσι δύο ποδοσφαιριστές που τρέχουν πίσω από ένα τόπι, που κάνουν τάκλιν, που μαρκάρουν τον αντίπαλο, που σουτάρουν και πασάρουν. Μάλιστα, εκ πρώτης όψεως, το παιχνίδι δείχνει να ομοιάζει αρκετά με δύο θρύλους του ποδοσφαιρικού παρελθόντος, το Super Sidekicks της SNK και το Virtua Striker της SEGA. Η ταχύτητα με την οποία κινούνται οι ποδοσφαιριστές στο Captain Tsubasa, και η arcade φιλοσοφία του παιχνιδιού, δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι πρόκειται για τον πνευματικό διάδοχο των δυο εμβληματικών σειρών.
Κι όμως, από τη στιγμή που θα πιάσουμε το χειριστήριο στα χέρια, γίνεται άμεσα αντιληπτό ότι δεν έχουμε μία τέτοια περίπτωση, καθώς η ομάδα ανάπτυξης του νέου Captain Tsubasa, δεν είχε σκοπό να δημιουργήσει τον πνευματικό διάδοχο των παιχνιδιών από τις SNK και SEGA. Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει είναι κάτι πιο απλό: η Tamsoft σχεδίασε έναν ποδοσφαιρικό τίτλο που μπορεί να παίξει ο καθένας, ακόμα και αυτός που έχει την εντύπωση ότι το ποδόσφαιρο παίζεται με μία μπάλα γεμάτη σπυριά, στο χρώμα του πορτοκαλιού, την οποία οι παίκτες πετούν μέσα σε καλάθια. Στο Captain Tsubasa δεν έχουν κανένα νόημα οι τακτικές, τα συστήματα, η ορθολογική ανάπτυξη της ομάδος, η σφιχτές άμυνες, οι επιθέσεις και οι αντεπιθέσεις. Στο παιχνίδι της Tamsoft ο διαιτητής δεν σφυρίζει τα αντικανονικά μαρκαρίσματα, δεν καταλογίζει πέναλτι, δεν μοιράζει κάρτες στους απείθαρχους ποδοσφαιριστές. Απογυμνώνοντάς το από όλα τα περιφερειακά στοιχεία, το Captain Tsubasa δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη διαρκή μάχη απέναντι στον αντίπαλο τερματοφύλακα και το χρονόμετρο.
Για να καταβάλλουμε τον αντίπαλο τερματοφύλακα, το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να μηδενίσουμε την μπάρα ενέργειας που φέρει πάνω από το κεφάλι του, βομβαρδίζοντας την αντίπαλη εστία με δυνατά σουτ, από το πρώτο δευτερόλεπτο. Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη τακτική, ούτε κάποιο μυστικό. Σουτάρουμε από παντού με την ελπίδα ότι θα μηδενίσουμε την μπάρα ενέργειας, πριν μηδενίσει το χρονόμετρο. Αρκεί να σουτέαρουμε με όλη μας τη δύναμη. Κάθε φορά που ο τερματοφύλακας δέχεται ισχυρά σουτ, δυνατά ψαλιδάκια και ύπουλες κεφαλιές, χάνει και από ένα μέρος της ενέργειάς του. Μέχρι να μηδενιστεί, είναι αδύνατο να παραβιάσουμε την αντίπαλη εστία. Δεν πα’ να εξαπολύουμε το Σουτ της Τίγρης, το Σουτ του Αετού και το Σουτ του Κεραυνού, από τη στιγμή που η μπάρα δεν έχει φτάσει το μηδέν, ο τερματοφύλακας «κατεβάζει ρολά», τα πιάνει όλα και στο τέλος σπάει την ψυχολογία των παικτών μας, ο άτιμος.
Η λογική αυτή απέχει αρκετά από την εικόνα του κλασικού ποδοσφαιρακίου που έχουμε στο μυαλό, ωστόσο, όσο πιο νωρίς συμβιβαστεί κανείς με τον απλοϊκό χαρακτήρα του Captain Tsubasa, τόσο πιο καλά θα περάσει. Ούτως ή άλλως, το παιχνίδι εστιάζει στο ποδοσφαιρικό δράμα, στα εντυπωσιακά σουτ που μπορούμε να εκτελέσουμε και στις ομηρικές αναμετρήσεις με τους αντίπαλους τερματοφύλακες, παρά στο ίδιο το ποδόσφαιρο. Σκεφτείτε το σαν μία arcade εκδοχή ενός arcade τίτλου και θα έχετε μία καλή εικόνα για το νέο παιχνίδι της ιστορικής σειράς βιντεοπαιχνιδιών.
Σε επίπεδο μηχανισμών, δεν υπάρχει κάτι το αξιοσημείωτο. Όπως έγραψα και παραπάνω, ούτε οι πάσες έχουν σημασία, ούτε η διάταξη της ομάδος, ούτε καν η διάθεση να παίξουμε ωραίο και στρωτό ποδόσφαιρο. Όσον αφορά τους μηχανισμούς, αυτοί εξαντλούνται στο πώς θα περάσουμε τους αντίπαλους αμυντικούς, ώστε να σουτάρουμε ανενόχλητοι στην εστία. Παρά το γεγονός ότι το Rise of New Champions κάνει χρήση όλων κουμπιών του χειριστηρίου – μάλιστα, η διάταξη των πλήκτρων να είναι ίδια με αυτή του Pro και του FIFA – το τρέξιμο, η κίνηση αποφυγής και το σουτ, είναι αυτά που, κατά κύριο λόγο, απασχολούν τα δάχτυλά μας κατά τη διάρκεια του ματς. Το τρέξιμο και η αποφυγή είναι πάρα πολύ απλά στην εκτέλεση και το μοναδικό εμπόδιο που μπορεί να συναντήσουμε, είναι στην περίπτωση που και ο αντίπαλος (είτε παίζουμε ενάντια σε άλλον παίκτη, είτε ενάντια στον υπολογιστή) εκτελέσει λίγο πριν από εμάς την αντίστοιχη κίνηση. Αλλά και πάλι, μικρό το κακό.
Εκεί που υπάρχει μία δυσκολία, είναι στο σουτ και στο χρόνο που χρειαζόμαστε για να γεμίσουμε την αντίστοιχη μπάρα. Βλέπετε, τα απλά σουτ, αυτά που εκτελούμε χωρίς να έχουμε γεμίσει την ειδική μπάρα, δεν μειώνουν την μπάρα ενέργειας του αντίπαλου τερματοφύλακα. Το κακό είναι ότι ο παίκτης που θέλουμε να σουτάρει, είναι αναγκασμένος να κρατήσει για αρκετά δευτερόλεπτα τη μπάλα στα πόδια του ώστε να προλάβει να γεμίσει την ειδική μπάρα. Πρόκειται για μία πολυτέλεια που συνήθως δεν έχουμε, καθώς ο ρυθμός του παιχνιδιού είναι πάρα πολύ γρήγορος και οι αντίπαλοι αμυντικοί ορμάνε από παντού. Ο μόνος τρόπος για να γεμίσουμε γρηγορότερα τη μπάρα του σουτ, είναι να κρατάμε πατημένο το πλήκτρο του σουτ ταυτόχρονα με το πλήκτρο της αποφυγής ή του τρεξίματος, αφού πρώτα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε δυο με τρεις αμυντικούς της αντίπαλης ομάδας. Η εκτέλεση αυτής της τεχνικής, δεν είναι ιδιαίτερα βολική, καθώς δεν έχουμε όλοι βιονικά χέρια ώστε να κρατάμε τόσα πλήκτρα πατημένα μαζί και το ίδιο λεπτό να αποφεύγουμε ωσάν τον Μέσι τους αντιπάλους.
Το Captain Tsubasa: Rise of New Champions μπορεί να μην αφοσιωμένο στο παιχνίδι του ποδοσφαίρου, αλλά στις εντυπωσιακές κινήσεις των ποδοσφαιριστών, τα ποζεράδικα σουτ, τις θεοπάλαβες κεφαλιές, τα «εξωγήινα ψαλίδια» και το ποδοσφαιρικό δράμα που εξελίσσεται στα αποδυτήρια των ομάδων του σχολικού πρωταθλήματος και του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Επίσης, το παιχνίδι προσφέρει δύο χορταστικές καμπάνιες, μία αφιερωμένη στον ήρωα Τσουμπάσα, και μία στον παίκτη που δημιουργούμε με τα χεράκια μας, μέσα από τις οποίες ξεκλειδώνουμε στολές, αθλητικό εξοπλισμό, μυστικές κινήσεις, μέχρι και ποδοσφαιριστές. Αν ψάχνετε τη μαγεία του ποδοσφαίρου, χωρίς το ποδόσφαιρο, αλλά με όλα τα γύρω-γύρω, το Captain Tsubasa θα σας προσφέρει αρκετές ώρες διασκέδασης. Χωρίς να πρωτοτυπεί, χωρίς να διαθέτει βάθος και χωρίς να διαθέτει τους καλοσχεδιασμένους μηχανισμούς. Άλλωστε, οι κραυγές του Τσουμπάσα και η αγωνία για το αν η φλεγόμενη μπάλα θα παρασύρει τον αντίπαλο τερματοφύλακα μέσα στα δίχτυα, είναι αυτά που κάνουν τον παίκτη να επιστρέφει ξανά και ξανά σ’ αυτό το ρηχό και απλοϊκό ποδοσφαιράκι.
