Αναμφισβήτητα, η τεχνολογική πρόοδος έχει ωφελήσει όλες τις κατηγορίες παιχνιδιών, εκτός από μία. Η μία και μοναδική κατηγορία βιντεοπαιχνιδιών που δικαιούται να αισθάνεται αδικημένη από την άνθιση της τεχνολογίας, είναι αυτή των κακών βιντεοπαιχνιδιών. Ω, ναι! Και μιλάμε για παιχνίδια που παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα σε επίπεδο μηχανισμών, σχεδιασμού και χειρισμού, προϊόντα ημιτελή που κατάφεραν να βρουν το δρόμο προς τις προθήκες των καταστημάτων, παρά την θλιβερή κατάσταση στην οποία βρίσκονταν. Οι φίλες και οι φίλοι μιας κάποιας ηλικίας, αυτοί που ξεκίνησαν το αγαπημένο να παίζουν πριν από πολλές γενιές συστημάτων, είναι σε θέση να σας διαβεβαιώσουν ότι ο ρυθμός εμφάνισής των κακών βιντεοπαιχνιδιών φθίνει χρόνο με το χρόνο. Έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές που οι εταιρείες έθαβαν τα κακά τους τα παιχνίδια στις ερήμους. Έχει περάσει η εποχή που η ανεξέλεγκτη παραγωγή «σκουπιδιών» κόντεψε να γονατίσει μία ολόκληρη βιομηχανία. Πλέον, οι εταιρείες προσέχουν πολύ περισσότερο το προϊόν που θα φτάσει στα χέρια του καταναλωτή, ενώ οι ανέσεις που προσφέρει η τεχνολογία, σε συνδυασμό με την κατάρτιση των προγραμματιστών σε Ανατολή και Δύση, τείνουν να εξαλείψουν το φαινόμενο των κακών παιχνιδιών. Ωστόσο, υπάρχουν και εταιρείες που επιτρέπουν την κυκλοφορία τέτοιων παιχνιδιών, σε ανάμνηση εκείνων των σκοτεινών εποχών, ώστε να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Φαντάζομαι ότι από τον πρόλογο που σας έκανα, έχετε ήδη καταλάβει ότι το WWE 2K20 δεν ανήκει και πολύ στην κατηγορία με τα καλά παιχνίδια. Το αντίθετο θα έλεγα. Προσπάθησα να σας το φέρω όσο πιο μαλακά γίνεται, ωστόσο η πραγματικότητα πάντα μας προλαβαίνει, όπως συμβαίνει σε τούτη τη ζωή. Το WWE 2K20 παρουσιάζει προβλήματα σε επίπεδο χειρισμού, μηχανισμών αλλά και διάφορα θέματα τεχνικής φύσεως, το άθροισμα των οποίων απαγορεύει την κατάταξή του σε οποιαδήποτε άλλη κατηγορία πέραν αυτής των κάκιστων παιχνιδιών.
Ο πλημμελής χειρισμός είναι ΤΟ «έγκλημα» που διαπράττει το νέο παιχνίδι της σειράς WWE. Αφρόντιστος σε εγκληματικό βαθμό και παρατημένος στο έλεος ενός άγνωστου ψηφιακού θεού, ο χειρισμός είναι η πηγή όλων των κακών, όπως επίσης και η βασική αιτία για να το επιστρέψει κανείς στο κατάστημα από το οποίο το αγόρασε, όσο πιο γρήγορα γίνεται. Είναι να απορεί κανείς πώς κατάφερε η προγραμματιστική ομάδα να φτιάξει ένα τόσο δυσλειτουργικό σύστημα χειρισμού που έχει όλες κι όλες δύο επιθέσεις άντε και μία αμυντική κίνηση. Η κάκιστη απόκριση διακόπτει την επικοινωνία του παίκτη με τον παλαιστή που ελέγχει, καταστρέφοντας την όποια διάθεση για τακτική. Ο γίγαντας του κατς αδυνατεί να εκτελέσει την στιγμή που πρέπει ακόμα και την πιο απλή εντολή, όπως για παράδειγμα μία απλή γροθιά στο στομάχι του αντιπάλου. Η μεγάλη διαφορά φάσης ανάμεσα στην εντολή και την εμφάνισή της επί της οθόνης ευθύνεται για μία σειρά από κωμικοτραγικές καταστάσεις εν ώρα αγώνα: ο παλαιστής μας αρνείται πεισματικά να χτυπήσει αντίπαλο που αδυνατεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, τις περισσότερες φορές δείχνει να μην ξέρει πώς λειτουργούν οι σκάλες που οδηγούν πίσω στο ρινγκ με αποτέλεσμα να παιδεύεται με τις ώρες προσπαθώντας να ανέβει ξανά στην αρένα. Αδυνατεί να αποφύγει ακόμα και το πιο αργό χτύπημα του αντιπάλου, αγνοώνταςτο ειδικό σήμα που μας προειδοποιεί για επικείμενη επίθεση με αποτέλεσμα να δέχεται εύκολα χτυπήματα που τον ζαλίζουν, παραχωρώντας το πλεονέκτημα στον αντίπαλο γίγαντα του κατς. Ο παλαιστής μας ποτέ δεν είναι συνεπής και υπάκουος με συνέπεια οι αγώνες να αφήνονται στην τύχη τους. Αν ο παλαιστής μας δεήσει να αντεπιτεθεί, έχει καλώς. Αν βρει το δρόμο για την αρένα, έχει καλώς. Αν χτυπήσει έγκαιρα τον αντίπαλό του, τόσο το καλύτερο για εμάς. Αν αποφασίσει να τεμπελιάσει, το πολύ πολύ να χάσουμε. Σιγά τα ωα. Άλλωστε γι’ αυτό υπάρχει η επιλογή Retry. Τίποτα δεν γίνεται εύκολα σ’ αυτό το παιχνίδι, ενώ όλα γίνεται κατά τύχη, γεγονός πέρα για πέρα απογοητευτικό.
Και αν όλα τα παραπάνω φτάνουν και περισσεύουν για να διατηρήσει το WWE 2K20 τη θέση του ανάμεσα στα πλέον αδύναμα παιχνίδια που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2019, έρχονται τα QTE για να σβήσουν κάθε ελπίδα για διασκέδαση. Σ’ ένα ήδη επιβαρυμένο και προβληματικό σύστημα χειρισμού, την κατάσταση επιδεινώνει η προσθήκη εντολών που βάζουν στο παιχνίδι τους αναλογικούς μοχλούς του χειριστηρίου, απαιτώντας από εμάς να λάβουμε μέρος σε ένα ανούσιο μίνι παιχνίδι συγχρονισμού εντολών – εν ώρα μάχης, παρακαλώ – η έγκαιρη εκτέλεση των οποίων μας επιτρέπει να καθηλώσουμε τον αποδυναμωμένο αντίπαλο στο δάπεδο του ρινγκ. Αντί, λοιπόν, να ασχολούμαστε με το πώς θα διαχειριστούμε τον αγώνα και ποιές κινήσεις θα χρησιμοποιήσουμε για να φτάσουμε στη νίκη, το παιχνίδι μας υποχρεώνει να ταιριάξουμε τα δικά μας κυκλάκια με τα κυκλάκια του αντιπάλου, ώστε να πετύχουμε το πολυπόθητο pin. Μηχανισμοί άνευ ουσίας που υπάρχουν μόνο και μόνο για να αποσπούν την προσοχή μας από τον αγώνα. Βέβαια, τώρα που το σκέφτομαι, αυτό το τελευταίο δεν είναι απαραίτητα κακό, αφού ο συγκεκριμένος μηχανισμός σε κάνει να ξεχνάς τα προβλήματα που παρουσιάζει ο χειρισμός, έστω και για λίγο. Ε, κάτι είναι κι αυτό.
Ακόμα και αν παραβλέψουμε τα προβλήματα τεχνικής φύσεως που ταλαιπωρούν το νέο παιχνίδι της 2K (κρασαρίσματα, παλαιστές που κολλούν μπροστά σε αόρατα εμπόδια, bugs κλπ.), αν αφήσουμε στην άκρη τον παρωχημένο οπτικοακουστικό τομέα και την παλιακή εικόνα που παρουσιάζει, το WWE 2K20 παραμένει ένα κακό παιχνίδι. Ο προβληματικός χειρισμός υπερκαλύπτει τα πάντα και κλέβει την παράσταση από τους γίγαντες του κατς, χαλώντας τις όποιες στιγμές διασκέδασης θα μπορούσε να προσφέρει. Και είναι κρίμα διότι η Visual Concepts καταπιάνεται με μία θεματολογία που είναι αβανταδόρικη από μόνη της. Με ένα απλό, αλλά στιβαρό σύστημα μάχης και με λίγες παραπάνω εργατοώρες στον τομέα της παρουσίασης, το WWE 2K20 θα ήταν μία αξιοπρεπέστατη πρόταση για τους φίλους που αναζητούν ένα μη απαιτητικό – και ταυτόχρονα διασκεδαστικό – παιχνίδι πάλης. Κι όμως, ένα παιχνίδι με πρωταγωνιστές τον Ultimate Warrior, τον Γίγαντα Andre, την Asuka, τον Rock και τον Undertaker πάλης καταφέρνει να μην έχει καμία σχέση με τη λάμψη και το θέαμα της επαγγελματικής πάλης, αδιαφορώντας πλήρως για την ποιότητα της συμμετοχής του παίκτη στο παιχνίδι. Αν για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο ψάχνετε έναν τίτλο με πολλά στραβά και ελάχιστες αρετές, το WWE 2K20 είναι ο τίτλος που ψάχνετε. Ποιός είμαι εγώ για να σας κρίνω;
