Ανεξάρτητα από τα αισθήματα που μπορεί κανείς να τρέφει ή να μην τρέφει για τα Shenmue, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι με την κυκλοφορία του Shenmue III, η σειρά της SEGA πραγματοποίησε μία από τις πιο εντυπωσιακές επιστροφές στην ιστορία του gaming. Αν ρίξουμε μία ματιά πίσω στο χρόνο θα διαπιστώσουμε ότι οι πιθανότητες δεν ήταν ποτέ με το μέρος του Shenmue III. Το αντίθετο μάλιστα. Πρώτα απ’ όλα, η σειρά Shenmue, μία από τις πλέον ακριβές παραγωγές όλων των εποχών – και σίγουρα η πιο ακριβή για το έτος 1999, κυκλοφόρησε στις αγορές του όλου του κόσμου ενώ ήταν σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα έφερνε πίσω τα λεφτά, εξαιτίας της μικρής εγκατεστημένης βάσης χρηστών του Dreamcast.
Το Shenmue II κυκλοφόρησε σε μία δύσκολη περίοδο για την ιαπωνική εταιρεία, καθώς η SEGA είχε ήδη ανακοινώσει την έξοδό της από τον Πόλεμο του Hardware. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η ιαπωνική εταιρεία, θέλοντας να προσεγγίσει τους κατόχους του Xbox, αγνόησε τους κατόχους Dreamcast στις Η.Π.Α. και «έσπασε» την κυκλοφορία του Shenmue II στα δύο: Ιάπωνες και Ευρωπαίοι απολάμβαναν το δεύτερο κεφάλαιο της σειράς στο Dreamcast, ενώ οι Αμερικάνοι, έπειτα από αρκετή καθυστέρηση, στο Xbox – αποκλειστικά και μόνο. Από εκεί και έπειτα, η προοπτική ενός τρίτου επεισοδίου απομακρυνόταν ολοένα και περισσότερο. Το υψηλό κόστος παραγωγής της σειράς, η μη ικανοποιητική εμπορική πορεία, σε συνδυασμό με τα πολλά εκατομμύρια δολάρια που έχασε η SEGA κατά το σχεδιασμό και την ανάπτυξη του Shenmue Online, ενός αδιάφορου και αποκομμένου από τη θεματολογία των δύο πρώτων παιχνιδιών ΜΜΟ, ανάγκασαν την ιαπωνική εταιρεία να «παγώσει» το Shenmue III και να αφήσει ανολοκλήρωτο το μεγαλεπήβολο όραμα του Γιου Σουζούκι.
Το μόνο που δεν κατάφερε να παγώσει η ιαπωνική εταιρεία, ήταν το ενδιαφέρον των φίλων της εποποιίας του Σουζούκι. Από το 2001 μέχρι και το 2015, οι παίκτες που λάτρεψαν τον Ρίο Χαζούκι και τις περιπέτειές του σε Ιαπωνία και Κίνα, δεν σταμάτησαν να ζητούν τη συνέχεια του έργου. Η συνέχεια της ιστορίας του νεαρού Ρίο Χαζούκι ήταν κάτι που δεν έφυγε ποτέ από τη σκέψη του μεγάλου Ιάπωνα δημιουργού. Ακόμα και όταν παράδωσε τα κλειδιά της θρυλικής ομάδας AM2 στον Χιρόσι Καταόκα, ακόμα και όταν απομακρύνθηκε από τη SEGA, ποτέ δεν έπαψε ακούει τους φίλους της σειράς που περίμεναν καρτερικά το πολυπόθητο Shenmue III. Δεκατέσσερα άγονα χρόνια γεμάτα πίκρα και απογοήτευση για τους φίλους της σειράς, έσβησαν με την ανακοίνωση του Shenmue III εκείνο το μαγικό βράδυ του Ιουνίου, κατά τη διάρκεια της Ε3 για το 2015. Μία μικρή εταιρεία παραγωγής από τη Γαλλία, το φιλικό προς τους παλαίμαχους σχεδιαστές παιχνιδιών Kickstarter, ο Μαρκ Σέρνι της Sony και η καλή διάθεση της SEGA να βοηθήσει με οποιονδήποτε τρόπο τον Γιου Σουζούκι ώστε να συνεχίσει το έργο του – εκτός από το να βάλει το χέρι της στην τσέπη, φυσικά, έκαναν το όνειρο πραγματικότητα. Το Shenmue III χρηματοδοτήθηκε σε χρόνο ρεκόρ, η καμπάνια του οποίου στο Kickstarter συγκέντρωσε κάτι λιγότερο από 6,5 εκατομμύρια δολάρια, η Sony ανέλαβε το κόστος προώθησης της έκδοσης για το PS4, η Deep Silver ανέλαβε την έκδοση του παιχνιδιού στη Δύση και η SEGA, στην Ιαπωνία. Αυτό και αν είναι εντυπωσιακό comeback.
Από εκεί και πέρα, αυτό που πρέπει να μας απασχολήσει είναι πόσο Shenmue είναι το Shenmue III. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η σειρά έπεσε σε χειμερία νάρκη το 2001 έχοντας το μέγεθος μίας πραγματικής υπερπαραγωγής επιπέδου ενός GTA και ενός Red Dead Redemption, ξύπνησε από το λήθαργο το 2019, ως μία μικρή παραγωγή με περιορισμένους χρηματικούς πόρους, έχοντας πίσω της ένα μικρό ανεξάρτητο στούντιο (Ys.Net) και όχι τις «πλάτες», τις αβάντες και τη σιγουριά που εμπνέει ένας οικονομικός κολοσσός όπως η SEGA. Με καπετάνιο τον Γιού Σουζούκι και τη συνδρομή αρκετών βετεράνων της παλιάς του ομάδας, της AM2 και της SEGA γενικότερα, το Shenmue III δεν επηρεάστηκε από την πέρασμα των χρόνων, ούτε κατά τη μετάβασή του από τα σαλόνια (τότε που ο Σουζούκι είχε ολόκληρη SEGA πίσω του και το Dreamcast ήταν ακόμα ενεργό στην αγορά), στα αλώνια του Kickstarter και των ανεξάρτητων παραγωγών. Η απάντηση στο ερώτημα στο παραπάνω ερώτημα, είναι ότι το Shenmue III είναι όσο Shenmue περιμένατε να είναι και όσο Shenmue θα θέλατε να είναι.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα από την παύση της σειράς μέχρι τη νεκρανάστασή της τον Ιούνιο του 2015 σ’ εκείνη την περίφημη παρουσίαση της Sony για την Ε3 του 2015, το Shenmue III διατηρεί αναλλοίωτο τον χαρακτήρα της σειράς και όλα εκείνα τα στοιχεία που έκαναν τα Shenmue τόσο αγαπητά στους φίλους της SEGA πριν από είκοσι χρόνια. Πρόκειται για ένα ανοιχτόκοσμο παιχνίδι, διαφορετικής κλίμακας από τα υπόλοιπα που κυκλοφορούν εκεί έξω. Αυτό που διαφοροποιεί το Shenmue από άλλα παιχνίδια της κατηγορίας είναι ότι ο τίτλος του Σουζούκι εστιάζει στη γειτονιά και όχι στο στήσιμο ενός αχανούς κόσμου έκτασης μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ψηφιακών τετραγωνικών χιλιομέτρων. Ο Σουζούκι ενδιαφέρεται περισσότερο για το πόσο πιστευτός θα γίνει αυτός ο κόσμος, παρά για το μέγεθός αυτού. Για το λόγο αυτό, κάθε μία από τις τρεις περιοχές που επισκέπτεται ο πρωταγωνιστής της σειράς Ρίο Χαζούκι, κατοικούνται από χαρακτήρες που έχουν ονοματεπώνυμο και προσωπικότητα, κάθε ένας με τη δική του ρουτίνα και ένα μοναδικό τρόπο συμπεριφοράς. Οι άνθρωποι στο χωριό Μπάιλου ζουν και κινούνται με ρυθμούς εντελώς διαφορετικούς από τους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται στην πόλη Νιαόγου. Οι άνθρωποι της υπαίθρου είναι αγρότες, μπακάληδες και λαξευτές λίθων. Με τη δύση του ηλίου, μαζεύονται στην ταβέρνα του χωριού για να πουν τα νέα τους και να συζητήσουν με τους φίλους τους, μέχρι να μαζευτούν στα σπίτια τους αργά το βράδυ. Η πόλη ζει και αναπνέει εντελώς διαφορετικά από το χωριό. Οι άνθρωποι δουλεύουν σε εμπορικά καταστήματα, ξενοδοχεία και καφετέριες, εργάζονται στο λιμάνι και στα κέντρα ψυχαγωγίας της περιοχής. Ο παίκτης, με όχημα τον Ρίο, ζει και κινείται σ’ αυτές τις περιοχές, μαθαίνοντας για τον τρόπο ζωής αυτών των ανθρώπων, που με το πέρασμα του χρόνου τους γνωρίζει καλύτερα, κάτι που δεν συναντούμε συχνά σε άλλα παιχνίδια της κατηγορίας, όπου κατά κανόνα οι NPCs παραμένουν στην αφάνεια και την ανωνυμία. Στο Shenmue είναι σαν να κυκλοφορείς έξω στη γειτονιά σου. Ζεις μαζί με τους NPCs, κυκλοφορείς ανάμεσά τους, τους ξέρεις με το μικρό τους όνομα και ανά πάσα στιγμή μπορούν να φανούν χρήσιμοι. Ή και όχι. Άνθρωποι που μπορεί να γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις. Ή και όχι. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στην πραγματική ζωή.
Πρόκειται για ένα παιχνίδι που θέλει να μας ταξιδέψει και να μας βυθίσει σε έναν κόσμο μακρινό και εξωτικό. Και παράλληλα να απολαύσουμε την ελευθερία που μας δίνει το παιχνίδι, μέσα από τους περιορισμούς του κόσμου μέσα στον οποίο ταξιδεύουμε. Το όραμα του Γιου Σουζούκι είναι ξεκάθαρο: για να βιώσουμε το πάθος και την αγωνία ενός δεκαοχτάχρονου πιτσιρικά από την Ιαπωνία, ο οποίος θέλοντας να εκδικηθεί το θάνατο του πατέρα του από τα φονικά χέρια του Λαν Ντι, αφήνει πίσω σπίτι, οικογένειά και φίλους, για να ταξιδέψει ολομόναχος από τη θαλπωρή της Ιαπωνίας, στην αβεβαιότητα της Κίνας, ώστε εντοπίσει τον υπεύθυνο της οικογενειακής τραγωδίας. Ο κόσμος των Shenmue είναι ένας κόσμος χωρίς σημαιάκια και υποδείξεις για το που πρέπει να πάμε και ποιόν πρέπει να συναντήσουμε. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πως θα εξελιχτεί η επόμενη ημέρα. Το απρόβλεπτο και το απροσδόκητο επηρεάζουν το καθημερινό πρόγραμμα του Ρίο (το οποίο καθορίζεται αποκλειστικά από ον ίδιο τον παίκτη) και δίνουν μία ιδιαίτερη γεύση στην εξωτική περιπέτεια του βιώνει στις επαρχίες της Κίνας. Λόγω αυτής της σχεδιαστικής επιλογής, η σειρά Shenmue είναι ο ορισμός του πορεύομαι στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Συν τοις άλλοις, ο νεαρός πρωταγωνιστής έχει να αντιμετωπίσει την καθημερινότητα, ως μία φυσιολογική κατάσταση που έχει ενσωματωθεί άψογα στους μηχανισμούς του παιχνιδιού. Ο Ρίο πρέπει να δουλέψει για να βγάλει τα προς το ζην, πρέπει να βάλει κάτι στο στόμα του για να ανεβάσει βελτιώσει την αντοχή του, η οποία, παρεμπιπτόντως, μειώνεται όσο περνάει η μέρα. Επίσης, έχει ανάγκη από ξεκούραση και ύπνο, καθώς δεν είναι δυνατό να διανύει δεκάδες χιλιόμετρα τη μέρα ψάχνοντας για πληροφορίες που μπορεί να τον οδηγήσουν στον Λαν Ντι, χωρίς να κουράζεται. Η φυσική κατάσταση του Ρίο όπως και η σωματική του δύναμη βελτιώνονται όσο αυτός προπονείται και εξασκεί τις νέες κινήσεις κουνγκ φου που μαθαίνει κατά την παραμονή του στο Μπάιλου και τη Νιαόγου. Ο κόσμος του Shenmue III διέπεται από κανόνες και περιορισμούς που ο παίκτης καλείται να ακολουθήσει ευλαβικά προκειμένου να απολαύσει στο έπακρο την περιπέτεια του Ρίο στα βάθη της Κίνας.
Οι περιορισμοί που επιβάλλει η καθημερινότητα στον Ρίο, ο παράγοντας του χρόνου που εξουσιάζει κάθε δραστηριότητα εντός του παιχνιδιού, ο τρόπος που μιλούν και εκφράζονται οι χαρακτήρες που ζουν στo χωριό και την πόλη, τα πανέμορφα σκηνικά και η μαγευτική μουσική επένδυση του παιχνιδιού, είναι στοιχεία που βοηθούν τον παίκτη στο να απορροφηθεί από την ατμόσφαιρα του Shenmue III και να βυθιστεί στον κόσμο του παιχνιδιού, απολαμβάνοντας την περιπλάνηση στην Κίνα της δεκαετίας του ’80, όπως την αποδίδει ψηφιακά ο Γιου Σουζούκι και η ομάδα του. Είναι ιδιαίτερα ευχάριστο το γεγονός ότι το Shenmue III δεν διαφέρει σε τίποτα από τα δύο προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, όσον αφορά την εμβύθιση του παίκτη στο μαγικό του κόσμο. Παρά τους όποιους περιορισμούς λόγω χαμηλού προϋπολογισμού, ο Σουζούκι ξέρει να δημιουργεί πειστικούς κόσμους – και όχι κατ’ ανάγκη ρεαλιστικούς, ενδιαφέροντες και γεμάτους από ένα κάρο αχρείαστες πληροφορίες και ασήμαντες λεπτομέρειες που δίνουν όγκο και βάθος στο δημιούργημα του Ιάπωνα σχεδιαστή.
Ένα άλλο στοιχείο που μπορεί να διακρίνει κανείς στο Shenmue III, είναι η αγάπη του Γιου Σουζούκι για τις πολεμικές τέχνες. Και αυτό φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο ο Σουζούκι σκηνοθετεί τις σκηνές που σχετίζονται με την εκπαίδευση του Ρίο από κάποιο δάσκαλο πολεμικών τεχνών, όπως και από τα πλάνα που διαλέγει κατά τη διάρκεια των αναμετρήσεων με τους κακούς του παιχνιδιού. Παρά το γεγονός ότι η σειρά κατέβηκε κατηγορία όσον αφορά τα οικονομικά της – ας μην ξεχνάμε ότι η σειρά έπεσε από την κατηγορία των παραγωγών επιπέδου ΑΑΑ, στην κατηγορία των με το ζόρι ΑΑ, το animation των χαρακτήρων είναι υψηλού επιπέδου.
Αυτό δεν ισχύει μόνο για τις χορογραφίες στις σκηνοθετημένες σκηνές, αλλά και στις μάχες. Και μια και το έφερε η κουβέντα, στην περίπτωση του Shenmue III ο Γιου Σουζούκι αφήνει το σύστημα μάχης των δύο πρώτων παιχνιδιών – το οποίο βασίζεται στο σύστημα μάχης του Virtua Fighter, και εγκαινιάζει ένα νέο μοντέλο το οποίο στηρίζεται σε τέσσερα πλήκτρα επίθεσης, δύο για γροθιές και δύο για κλωτσιές (όχι, δεν αντιγράφει αυτό του Tekken). Οι λαβές και αμυντικές κινήσεις αποτελούν παρελθόν, όπως και οι εντολές των κινήσεων εκείνων που χρησιμοποιούν τον σταυρό κατεύθυνσης (στο στυλ του VF). Εδώ, το σύστημα μάχης είναι πολύ πιο απλό, καθώς οι πιο δύσκολες κινήσεις εκτελούνται με το πάτημα των πλήκτρων με συγκεκριμένη σειρά, ενώ για την άμυνα και την απόκρουση των χτυπημάτων από τους αντιπάλους, υπάρχει το κουμπί block. Θα έλεγα ότι μοιάζει με μία παραλλαγή του συστήματος μάχης από τα Yakuza, χωρίς όμως να το αντιγράφει πλήρως. Το μόνο ελάττωμα που εντόπισα, έχει να κάνει με τον χρόνο απόκρισης του Ρίο στις εντολές μας. Δεν ξέρω πως του διέφυγε αυτό, ωστόσο μου προκαλεί εντύπωση ότι ο άνθρωπος που σχεδίασε το αρτιότερο σύστημα μάχης που μπορεί να συναντήσει κανείς σε παιχνίδι ξύλου, δεν πρόσεξε αυτή τη σημαντική τεχνική λεπτομέρεια. Η χρονική υστέρηση φέρνει σε μειονεκτική θέση τον Ρίο κατά τη διάρκεια των αναμετρήσεων, ειδικά όταν έχει να αντιμετωπίσει πολλούς εχθρούς, ταυτόχρονα. Μπορεί να μην είναι ολέθρια για τον Ρίο και για το παιχνίδι κατ’ επέκταση, ωστόσο δίνει ξεκάθαρο πλεονέκτημα στους κακούς, οι οποίοι επιτίθενται όλοι μαζί παρέα, χωρίς lag και λοιπά προβλήματα.
Εκείνο το στοιχείο που δεν βρίσκεται σε καθόλου καλή κατάσταση, είναι τα περίφημα QTE, οι εντολές εκείνες που εμφανίζονται χωρίς προειδοποίηση στην οθόνη μας, οι οποίες μετά από την καθιέρωσή τους από τη σειρά Shenmue, εμφανίζονται σε κάθε μεγάλο παιχνίδι περιπέτειας που σέβεται τον εαυτό του. Τα QTE στο Shenmue III είναι και λίγα, όσον αφορά την ποσότητα, και πλέον απαιτούν να έχει κανείς τα αντανακλαστικά του Φλας και του Σόνικ για να μπορέσει να τα εκτελέσει με επιτυχία. Το αποτέλεσμα διασκεδαστικό: ο Ρίο πέφτει από τις σκάλες, τρώει σκούπες στα μούτρα, τον πετάνε σαν σακί δεξιά και αριστερά, σκουντουφλάει και παραπατάει. Ευτυχώς, το παιχνίδι δεν θέτει κάποιον περιορισμό σχετικά με τον αριθμό των επαναλήψεων των QTE, και έτσι η ιστορία προχωρά κανονικά. Ωστόσο, δεν υπήρχε κανένας λόγους, ούτε δικαιολογείται από το μικρό budget, ο χρόνος που έχουμε στη διάθεσή μας για να ολοκληρώσουμε με επιτυχία κάθε μία από τις δοκιμασίες QTE, να είναι ο ελάχιστος δυνατός.
Εκεί που το Shenmue III υστερεί συγκριτικά με τα δύο προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, είναι οι δευτεραγωνιστές. Ένα από τα ατού των δύο πρώτων Shenmue, ήταν οι καλογραμμένοι και σημαντικοί χαρακτήρες που πλαισίωναν τον Ρίο, οι οποίοι είχαν ενεργό συμμετοχή στα δρώμενα και την εξέλιξη της ιστορίας, εμπλουτίζοντάς την με τρόπο μοναδικό. Στην προσπάθειά του να παραδώσει ένα ολοκληρωμένο προϊόν, ικανό να σταθεί στα πόδια του σε μία αγορά που έχει αλλάξει αρκετά από την κυκλοφορία του Shenmue II και χωρίς να καπηλεύεται την όποια νοσταλγική διάθεση των φίλων της σειράς, ο Γιου Σουζούκι αμέλησε την ανάπτυξη των δευτερευόντων χαρακτήρων. Χαρακτήρες που έχουν μία καλή ιδέα για το παρελθόν του πατέρα του Ρίο, του μακαρίτη του Ιγουάο Χαζούκι, για τα γεγονότα που ώθησαν τον Λαν Ντι να ταξιδέψει μέχρι την Ιαπωνία για να σκοτώσει τον πατέρα του Ρίο και να κλέψει τους μαγικούς καθρέπτες, όπως και για το μυστικό που κουβαλούν οι λίθινοι καθρέπτες, κανένας τους δεν συμμετέχει ενεργά στη νέα περιπέτεια του Ρίο. Αρκούνται απλά στην εξιστόρηση των γεγονότων που προηγήθηκαν, αφήνοντας τον Ρίο να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Λείπει ένας μάστερ Τσεν, ένας Τομ, μία Νοζόμι, μία Λίσαο Τάο, ένας Γουόνγκ και μία Φανγκμέι, από το Shenmue III, δηλαδή, ήρωες με ειδικό βάρος και έντονη προσωπικότητα. Το ίδιο ισχύει και για τους ανταγωνιστές του Ρίο, για τους οποίους μαθαίνουμε ελάχιστα πράγματα. Αντίθετα, η σχέση του Ρίο με την Σένχουα αναπτύσσεται επαρκώς, καθώς οι δύο νεαροί πρωταγωνιστές του παιχνιδιού αναλώνονται σε ατελείωτες συζητήσεις, θέλοντας να μάθει ο ένας για τον άλλο. Οι συζητήσεις αυτές είναι απολαυστικές, ειδικά όταν φτάνουν στα θέματα της καρδιάς, ένας τομέας στον οποίο ο ντροπαλός Ρίο Χαζούκι δεν τα πάει και πολύ καλά, πράγμα που τον αναγκάζει να δίνει μερικές από τις πιο αστείες ατάκες που έχουμε συναντήσει στη σειρά. Τέλος πάντων, το Shenmue II παραμένει το κορυφαίο επεισόδιο της σειράς, αναφορικά με τη βαρύτητα που έχουν οι δευτερεύοντες χαρακτήρες στη μεγάλη περιπέτεια του Ρίο. Χωρίς αυτό, βέβαια, να σημαίνει ότι το Shenmue III υστερεί σε όγκο πληροφορίας.
Δεκαοκτώ χρόνια μετά τον εγκλωβισμό της μέσα στις σπηλιές της περιοχής Γκουιλίν, η σειρά επιστρέφει με θεαματικό τρόπο. Απαλλαγμένος από το άγχος του να πρωτοτυπήσει και να πρωτοπορήσει, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει τις επιταγές της μόδας και αδιαφορώντας πλήρως για την εξέλιξη του μέσου τα τελευταία δεκαοκτώ χρόνια, ο Γιου Σουζούκι παραδίδει ακριβώς αυτό που υποσχέθηκε το 2015, όταν και ανακοίνωσε την επιστροφή/αναβίωση της σειράς μέσω Kickstarter: το Shenmue III που υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να απολαμβάναμε στο Dreamcast, αλλά η άτιμη η κοινωνία δεν μας το επίτρεψε. Έφτιαξε ένα σύγχρονο ρετροπαίχνιδο, πιστό στη δομή και τον σχεδιασμό των Shenmue I και II, ακριβώς με τους ίδιους μηχανισμούς, αλλά και με αρκετές ευκολίες ώστε γίνεται διασκεδαστικό για τον κόσμο που δεν είχε Dreamcast και δεν γνωρίζει τι ακριβώς είναι το Shenmue.
Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε για να απολαύσουμε το μαγικό κόσμο του Shenmue III, είναι να αφεθούμε στο ρυθμό του. Το Shenmue III (όπως και τα δύο παιχνίδια του Dreamcast), δεν έχει φτιαχτεί για παίξουμε υπό το άγχος και την πίεση του χρόνου. Αν λοιπόν στο Shenmue III ψάχνετε το επόμενο GTA ή το επόμενο Yakuza, θα απογοητευτείτε αφάνταστα, καθώς είναι από τα παιχνίδια εκείνα που δεν χρειάζονται βιασύνη από τη μεριά του παίκτη. Αν αποφασίσετε να το προσεγγίσετε με μοναδικό σκοπό να το καταναλώσετε όσο πιο γρήγορα γίνεται, τότε το μόνο πράγμα που έχει να σας προσφέρει το Shenmue III είναι μία αφόρητη και άκρως κουραστική εμπειρία. Όμως, το παιχνίδι του Γιου Σουζούκι δεν είναι φτιαγμένο για τέτοια πράγματα. Είναι μία περιπέτεια χαμηλών ταχυτήτων και υψηλών συγκινήσεων, που ζητάει την προσοχή και την υπομονή του παίκτη. Και αυτό γιατί ο μεγάλος πρωταγωνιστής της σειράς δεν είναι ο Ρίο Χαζούκι, αλλά η ίδια η καθημερινότητα, όπως αυτήν την εκλαμβάνει και την αποτυπώνει ο μεγάλος Ιάπωνας δημιουργός. Με τους περιορισμούς που θέτει και την υπομονή που απαιτεί από τον παίκτη. Και παρά τα όποια ατοπήματα σε επίπεδο σεναρίου, μέσω του Shenmue III, ο παίκτης γίνεται και πάλι συνταξιδιώτης του Ρίο Χαζούκι. Όπως παλιά, σαν να μην πέρασε μια μέρα.
