Ποιος το περίμενε πως παρόλο που κοντεύουμε να μπούμε στο 2020, θα μιλούσαμε για ένα FMV παιχνίδι στο PS4;
Βέβαια, βλέπουμε πως γενικά υπάρχει μία τάση προς την επιστροφή σε αυτό το είδος του interactive storytelling. Θυμηθείτε το Bandersnatch του Netflix ή και το ακόμα πιο πρόσφατο Telling Lies από την Annapurna Interactive.
Δεν ξέρω αν πρόκειται για μία περαστική μόδα ή τα FMV games επέστρεψαν για να μείνουν, αλλά είναι αξιοσημείωτο να βλέπουμε κάτι που είχαμε ζήσει στα 90s (με τραγελαφικά αποτελέσματα πολλές φορές), να επιμένει να υπάρχει ακόμα και σήμερα.
Έτσι λοιπόν, έχουμε το Εrica: Ουσιαστικά, πρόκεται για μία horror ταινία, όπου ο παίκτης πρέπει να παίρνει αποφάσεις σε κάποια σημεία τις ιστορίας, οι οποίες θα επηρεάζουν την εξέλιξη της περεταίρω πλοκής. Αλλά ας τα πάρουμε με την σειρά.
Η πρωταγωνίστρια μας, είναι η νεαρή Erica, η οποία καλείται να αντιμετωπίσει το σκοτεινό της παρελθόν. Στον πρόλογο της ιστορίας, βλέπουμε πως ο πατέρας της δολοφονήθηκε από μία μυστήρια φιγούρα και η Erica βρίσκει το πτώμα του, το οποίο έχει ένα περίεργο σύμβολο χαραγμένο επάνω του.
Φυσικά, δεν θα μιλούσαμε για θρίλερ αν ήταν τόσο απλά τα πράγματα και σύντομα τα πράγματα θα γίνουν πολύ πιο περίεργα και ανατριχιαστικά, ειδικά όταν η Erica γίνεται απόδέκτης ενός πακέτου, το οποίο περιέχει ένα χέρι, το οποίο κρατάει ένα μενταγιόν με το ίδιο σύμβολο. Έτσι, με την βοήθεια της αστυνομίας θα πρέπει να επιστρέψει στο ινστιτούτο-άσυλο, το μέρος που συν-ίδρυσε ο πατέρας της και εκεί που πέθανε η μητέρα της. Υποτίθεται πως εκεί θα είναι ασφαλής. Υποτίθεται…
Αυτά για το story, έτσι ώστε να αποφύγουμε spoilers. Στο δία ταύτα λοιπόν!
Με πάσα ειλικρίνεια, είναι ένα μικρό δίλημμα το αν θα πρέπει να κριθεί το Erica σαν παιχνίδι ή σαν ταινία, δεδομένης της φύσης του. Για την ακρίβεια, τα διαδραστικά στοιχεία περιορίζονται κυρίως στις αποφάσεις που θα πρέπει να ληφθούν και στα σημεία όπου πρέπει ο παίκτης να κάνει κάποιες ενέργειες, όπως π.χ να ανάψει έναν αναπτήρα, να βάλει ένα δίσκο στο πικ-απ, να ανοίξει συρτάρια κτλ.
Ειδικά τα δεύτερα είναι περιττά ουσιαστικά και θα μπορούσαν εύκολα να είναι αυτόματες λειτουργίες. Αλλά από την άλλη, υπάρχουν για να αυξήσουν -τεχνητά – το interaction. Όμως σε νέα playthrough, μάλλον είναι απλά κουραστικά.
Όλα αυτά γίνονται είτε με το touch pad του χειριστηρίου, ή με το κινητό σας, μέσω Playlink, αρκεί να κατεβάσετε την σχετική εφαρμογή. Προσωπικά προτίμησα το touch pad αν και μπορώ να πω πως το κινητό ίσως να προσφέρει και καλύτερη λειτουργία πολλές φορές.
Όσο για το movie μέρος, η αλήθεια είναι ότι φαίνεται πως έχει περιορισμένο budget. Βασικά πρόκειται για αισθητική τηλεοπτικής ταινίας ή σειράς. Δεν το λες κακό, μιας και τα γυρίσματα του είναι αξιοπρεπή, αλλά οι περισσότερες ερμηνείες των ηθοποιών είναι λίγο ξύλινες. Εξαίρεση αποτελεί η Holly Earl ως Erica, αλλά ακόμα κι εκεί, ενω φαίνεται πως προσπαθεί, οι εκφράσεις τις είναι περιορισμένες και επαναλαμβανόμενες. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στην σκηνοθεσία. Επίσης μικρό fun fact: Η Holly Earl θα μπορούσε άνετα να είναι η Emilia Clarke του Game Of Thrones σε νεαρή ηλικία.
Ενώ η πλοκή διατηρεί το ενδιαφέρον και θέλεις να δεις τι γίνεται παρακάτω, ποτέ δεν εξελίσσεται σε κάτι που κάνει τον θεατή να κολλά στην οθόνη. Πρόκειται για ένα μάλλον τυπικό θρίλερ μυστηρίου όπου “τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται”, με κάποιες δόσεις horror, όπου η Erica προσπαθεί να ανακαλύψει τι ακριβώς συνέβη στους γονείς της, ποιός είναι ο αποστολέας του πακέτου που έλαβε και τι σχέση έχει το άσυλο με όλα αυτά. Και φυσικά το ρόλο παίζει το μυστήριο σύμβολο που αναφέραμε πριν και κάνει πολλές εμφανίσεις στο παιχνίδι. Με λίγα λόγια, το σενάριο είναι τίμιο αλλά όχι κάτι ρηξικέλευθο.
Παρόλες τις αποφάσεις που θα πάρει ο παίκτης στο παιχνίδι, οι περισσότερες εξ αυτών, απλά αλλάζουν κάποιους διαλόγους και μερικές σκηνές και η πλοκή θα ακολουθήσει την ίδια γραμμική πορεία. Αυτό αλλάζει αρκετά προς το τέλος του παιχνιδιού, όπου ανάλογα με τις επιλογές που θα γίνουν, θα αλλάξει και το τέλος του παιχνίδιού. Οπότε υπάρχει κάποιο replayability, κάτι που πάντα είναι θετικό.
Σε γενικές γραμμές, το Erica είναι ένα “παιχνίδι” που μάλλον ανήκει στην κατηγορία του όυτε “κρύο, ούτε ζέστη”. Όσοι είναι λάτρεις των FMV games και των θρίλερ όμως, θα περάσουν αρκετά καλά ανακαλύπτοντας τα μυστικά του Delfi Insitute και του παρελθόντος της Erica. Υποθέτω πως θα περάσει αδιάφορο για τους υπόλοιπους.
Προσωπικά, θα το προτιμούσα σαν ταινία Netflix, παρά σαν παιχνίδι και αυτό συμβαίνει επειδή αυτό που βγάζει προς τά έξω, είναι πως το gaming μέρος της εμπειρίας, βρίσκεται σε πολύ δεύτερη μοίρα.
