Είναι λίγο περίεργο αν το καλοσκεφτείς, αλλά το μόνο άλλο φορητό σύστημα της Nintendo πέρα από το Switch, που έτυχε να απολαύσει τόσο μεγάλη απήχηση από τις εκδότριες εταιρείες, με τόσα πολλά παιχνίδια να μεταφέρονται από τις «σπιτικές» κονσόλες και τους υπολογιστές, είναι το ορίτζιναλ Game Βoy. Πρέπει να πάμε δηλαδή πίσω στη δεκαετία του ’80 για να βρούμε μία φορητή πλατφόρμα όπου η πλειοψηφία των στούντιο να πασχίζει να κυκλοφορήσει όσους περισσότερους τίτλους της είναι εφικτό, ακόμη και αν στο δρόμο προκύψουν σοβαρές τεχνικές και σχεδιαστικές εκπτώσεις. Και αν η μεταφορά ενός παιχνιδιού στο Game Βoy ήταν αρκετές φορέςμια δυσβάσταχτη άνιση μάχη για τους σχεδιαστές, με συνήθως… τραγικές συνέπειες (το κάκιστο φορητό Mortal Kombat που αγόρασα με το χαρτζιλίκι μου, παραμένει ένα από τα παιδικά τραύματά μου), το Switch δεν σταματά να φιλοξενεί δουλειές από στούντιο, που πλέον εξειδικεύονται στο να «ζορίζουν» το τσιπ της Nvidia που κρύβεται μέσα στα σπλάχνα της κονσόλας, για να παράξουν αξιοθαύμαστα αποτελέσματα. Το XCOM 2 Collection είναι η τρίτη κυκλοφορία από την 2K Games – και η δεύτερη μετά τη συλλογή του Bioshock με την οποία ασχολήθηκε η Virtuos, ένα από τα στούντιο που μόλις προαναφέραμε – μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Δεν προσφέρει τη δράση του Borderlands, ούτε είναι τόσο εντυπωσιακό όσο το Bioshock, είναι όμως το πιο απαιτητικό πρότζεκτ από τα τρία. Τόσο γιατί βασίζεται σε έναν αρκετά πιο πρόσφατο τίτλο (η συλλογή κυκλοφόρησε το 2018, το πρωτότυπο το 2016), όσο και γιατί το XCOM 2 ήταν από την αρχή, μια κυκλοφορία με προβληματικές επιδόσεις στις κονσόλες της τωρινής γενιάς. Πόσο ταιριαστό καταλήγει το XCOM στο Switch; Ας δούμε παρακάτω!
Πρώτα τα βασικά. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός πως το XCOM 2 παραμένει, λίγα χρόνια μετά από την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο απολαυστικούς, πιο χορταστικούς τίτλους στρατηγικής που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ. Διαθέτει τη δοκιμασμένη συνταγή «εύκολο να το μάθεις, δύσκολο να το κατακτήσεις» που έχουμε δει σε μερικούς από τους πιο πετυχημένους τίτλους στρατηγικής, ωστόσο καταφέρνει να ξεχωρίσει με το περιεχόμενό, το gameplay και το σενάριό του. Η ιστορία του διαδραματίζεται είκοσι χρόνια μετά το πρώτο XCOM, με τους εξωγήινους εισβολείς του πρώτου παιχνιδιού να έχουν κατακτήσει την ανθρωπότητα και να έχουν εγκαταστήσει μια παγκόσμια φασιστική κυβέρνηση με την ονομασία ADVENT, που προπαγανδίζει υπέρ της πειθήνιας υπακοής των πολιτών και εναντίον οποιασδήποτε απόπειρας αντίδρασης. Ο χρήστης αναλαμβάνει το ρόλο της Αντίστασης, ξεκινώντας με μία μικρή ομάδα μαχητών που σταδιακά ενεργοποιεί αντιστασιακούς πυρήνες σε όλη την υφήλιο. Όσο η Αντίσταση οργανώνεται, έρχεται παράλληλα στην επιφάνεια και το πραγματικό, μυστικό σχέδιο των εξωγήινων, που απειλεί να αφανίσει ολοκληρωτικά την ανθρωπότητα. Το σενάριο του XCOM 2 είναι βουτηγμένο στη δυστοπική επιστημονική φαντασία που χαρακτηρίζει τις περισσότερες ιστορίες εξωγήινης εισβολής και διανθίζεται με μια μετα-αποκαλυπτική ατμόσφαιρα που μεταφέρει εύστοχα στον χρήστη, την αίσθηση της απελπισίας που διακατέχει τις δυνάμεις της Αντίστασης, έχοντας την εντύπωση πως όλα κρέμονται από μια κλωστή, και πως ο χρόνος είναι πάντα εναντίον σου.
Στα του gameplay, ξεκινάς με μια τετράδα μαχητών, ο κάθε ένας με διαφορετικές ικανότητες και πρόσβαση σε διαφορετικών ειδών όπλα και τεχνολογία, και αναλαμβάνεις αποστολές κλεφτοπόλεμου ενάντια στις εξωγήινες δυνάμεις. Κάθε μέλος της ομάδας έχει συγκεκριμένα όρια μέσα στα οποία μπορεί να κινηθεί και τη δυνατότητα για δύο κινήσεις ανά γύρο, εκτός και αν επιλεγεί επίθεση, που ουσιαστικά μετράει για δύο κινήσεις. Συνήθως στην αρχή κάθε αποστολής, η ομάδα σου ξεκινά από απομακρυσμένο σημείο του χάρτη, έτσι ώστε να μπορέσεις να απλωθείς στρατηγικά και μακριά από τα μάτια των αντιπάλων. Ή κάλυψη και οι κρυψώνες, το overwatch (κάτι σαν… τσίλιες, όπου ένας χαρακτήρας σου παραμένει στατικός αλλά επιτίθεται αμέσως μόλις εμφανιστεί στο πεδίο δράσης του κάποιος εχθρός), η «ομίχλη του πολέμου», όπου κομμάτια του χάρτη αναδεικνύονται σταδιακά καθώς τα εξερευνείς, οι ξαφνικές ανατροπές με αναπάντεχες εμφανίσεις νέων εχθρών ή την αλλαγή στα ζητούμενα μιας αποστολής, σχεδόν όλα χαρακτηριστικά που συναντώνται σε άλλους τίτλους στρατηγικής κάνουν την εμφάνισή τους και εδώ.
Η αλήθεια είναι όμως πως όλα είναι εξαιρετικά συγκροτημένα από τους σχεδιαστές του παιχνιδιού, με την ομάδα της Firaxis να έχει καταφέρει να στήσει μια φανταστική «σκακιέρα», όπου εξωγήινες δυνάμεις και μέλη της Αντίστασης αναμετρούνται κάτω από διαρκώς μεταβαλλόμενες, διαρκώς συναρπαστικές συνθήκες. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού βρίσκεσαι να αναβαθμίζεις συνέχεια τις δυνατότητες της ομάδας σου, να επενδύεις σε νέες τεχνολογίες και όπλα, ενώ στην αντίπερα όχθη, νέοι, πιο απειλητικοί εχθροί κάνουν την εμφάνισή τους. Είναι επίσης εντυπωσιακό το πως οι χάρτες διαθέτουν τόσο μεγάλη ποικιλία – περνάς από εξωτερικούς χώρους, μέσα από κτήρια, υποδομές ανατινάζονται ή παθαίνουν φθορές – και τόσο καλό σχεδιασμό ενώ έχουν υλοποιηθεί με αρχές προγραμματισμού procedural (το «στήσιμό» τους έχει γίνει μέσα από αλγόριθμους και όχι από τα χέρια προγραμματιστών). Το XCOM 2 αναβαθμίζεται ωστόσο σαν παιχνίδι και από το περιφερειακό περιεχόμενό του. Η βάση του χρήστη είναι ένα παλιό διαστημόπλοιο με άπειρα τμήματα που μπορείς να ανακατασκευάσεις και να στελεχώσεις με εργατικό δυναμικό, επιλέγοντας σε ποιους τομείς θες να επενδύσεις για τις μελλοντικές αναβαθμίσεις σου – π.χ. επιστημονικές έρευνες, ανάπτυξη νέας τεχνολογίας – με κάθε επένδυση να απαιτεί συγκεκριμένους πόρους. Παράλληλα, έχεις τη δυνατότητα να κινηθείς ανά την υδρόγειο και να εξερευνήσεις διαφορετικές περιοχές, αποκαλύπτοντας νέες αποστολές ή/και ευρήματα που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να δυναμώσεις τις ομάδες σου. Αυτός ο συνδυασμός της εξερεύνησης, της ανάπτυξης της βάσης σου, των αποστολών και της γεμάτης ένταση ιστορίας είναι που συνθέτει τελικά μια από τις πιο συναρπαστικές καμπάνιες που έχουμε δει σε παιχνίδι στρατηγικής τα τελευταία χρόνια.
Ξέρουμε λοιπόν αν είναι καλό το XCOM 2, πόσο καλό είναι όμως στο Switch; Αν το δούμε από αντικειμενική σκοπιά, είναι η συλλογή της 2K που μεταφέρεται με τις μεγαλύτερες εκπτώσεις και τα περισσότερα τεχνικά προβλήματα. Δεν είναι μόνο η απώλεια στις λεπτομέρειες των υφών, τα λιγότερα εφέ και οι πτώσεις στα καρέ της ανανέωσης της εικόνας, αλλά και τα διάφορα bug που μαστίζουν το παιχνίδι. Οι χρόνοι φόρτωσης μεταξύ των αποστολών είναι επίσης πολύ μεγάλοι, ενώ αντίθετα, το UI του παιχνιδιού στην οθόνη του Switch είναι μάλλον υπερβολικά μικρό. Παρ’ όλα τα παραπάνω, το XCOM 2 παραμένει εθιστικότατο στο μηχάνημα της Nintendo, ενώ κατά κάποιο τρόπο και παρά τα τεχνικά θέματά του, ο τίτλος της Firaxis ταιριάζει ακόμη καλύτερα στο φορητό σε σχέση με το Borderlands και το Bioshock, λόγω της φύσης του παιχνιδιού. Παρά τα τεχνικά θέματα άλλωστε, η δράση του παιχνιδιού είναι τέτοια που δεν εξαρτάται από μειωμένα καρέ ή χαμηλότερες αναλύσεις. Και είναι τόσο εύκολο και βολικό να πιάσεις το Switch σου και να συνεχίσεις από εκεί που σταμάτησες με το πάτημα ενός κουμπιού, έτσι, για να δοκιμάσεις μια ακόμη αποστολή, που το παιχνίδι γίνεται δεύτερη φύση για το μηχάνημα. Προβληματικό λοιπόν αλλά και ταυτόχρονα ιδανικό για το Switch, το XCOM 2 καθίσταται ένας από τους καλύτερους τίτλους στρατηγικής που έχει δει ποτέ σύστημα της Nintendo. Αν θέλετε η εμπειρία σας να είναι εντελώς απρόσκοπτη και μακριά από τεχνικά προβλήματα, μπορείτε κάλλιστα να προτιμήσετε την έκδοση για τους υπολογιστές. Απλά θα χάσετε τη δυνατότητα να έχετε XCOM στην παραλία, το εξοχικό, τα μέσα μεταφοράς και όπου αλλού μπορεί να σας συνοδέψει το Switch σας.
