Ας πούμε ότι οι περισσότεροι από εμάς, κάθε φορά που ακούμε τη λέξη remastered αμέσως μετά τον τίτλο ενός παιχνιδιού, δεν πετάμε τη σκούφια μας από χαρά και ενθουσιασμό. Όμως, στην περίπτωση του Ni no Kuni: Wrath of the White Witch, θα ήταν πραγματικά κρίμα και άδικο να μην απολαύσουμε το κόσμημα της Level-5, έστω και ως απλό ριμάστερ, σε κάποιο από τα συστήματα της μέλλουσας προηγούμενης γενιάς.
Για να είμαι ειλικρινής, αναφορικά με το remastered του θέματος, δεν έχω να σας πω και πολλά πράγματα. To στούντιο που ανέλαβε τη μεταφορά του Ni no Kuni στα PS4 και PC (η έκδοση για τo Switch είναι απευθείας μεταφορά του αρχικού παιχνιδιού που κυκλοφόρησε το 2013 για το PS3, χωρίς την παραμικρή αισθητική παρέμβαση), ανέβασε την ανάλυση από τα 720p της απλής στα 1080p του απλού PS4, και στα 4Κ στην περίπτωση των Pro και PC. Και κάπου εδώ ολοκληρώνουμε με τις διαφορές ανάμεσα στο ριμάστερ και το παλιό Ni no Kuni.
Το Ni no Kuni, όμως, δεν έχει ανάγκη από καμία αλλάγή. Και αυτό διότι ο χρόνος που κυνηγά τους πάντες και από τον οποίο κανείς δεν γλιτώνει, δεν κατάφερε να αγγίξει το αριστούργημα της Level-5. Το μυστικό της νεότητας του Ni no Kuni βρίσκεται στην καλογραμμένη ιστορία που αφηγείται, στην ονειρική ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι σχεδιαστές του Studio Ghibli και στις παραμυθένιες μουσικές συνθέσεις του μεγάλου Τζο Χισάισι. Και, φυσικά, στο εθιστικό κυνήγι (με την καλή έννοια) των familiars και το σύστημα μικροδιαχείρισης κατά τη διάρκεια των αναμετρήσεων, με το οποίο η Level-5 έφερε έναν αέρα ανανέωσης στο παραδοσιακό σύστημα μάχης των πατροπαράδοτων ιαπωνικών RPG.
Περισσότερα για το υπέροχο παραμύθι που ετοίμασε η Level-5 για εσάς, μπορείτε να διαβάσετε στη remastered έκδοση του αρχικού κειμένου που δημοσιεύτηκε πριν από 6 χρόνια, στο παλιό byteme.
Πάμε λοιπόν να μάθουμε για την ασυνήθιστη περιπέτεια ενός συνηθισμένου αγοριού σε έναν τόπο μακρινό και ονειρεμένο…
Ni no Kuni: Wrath of the White Witch
Μια φορά κι έναν καιρό, στη μικρή πόλη Μότορβιλ ζούσε ο Όλιβερ, ένα αγόρι όχι και τόσο διαφορετικό από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του. Όμως, η απρόσμενη απώλεια ενός αγαπημένου του προσώπου έφερε τα πάνω-κάτω στη ζωή του Όλιβερ. Ο μικρός πόνεσε και έκλαψε. Για καλή του τύχη η ιστορία δεν σταμάτησε εδώ, αφού τα δάκρυα και η καλή καρδιά του πληγωμένου Όλιβερ έγιναν το εισιτήριο για έναν κόσμο μαγικό, τον κόσμο του Ni no Kuni. Η απίθανη περιπέτεια του Όλιβερ, μόλις έχει ξεκινήσει…
Με το πέρασμα των χρόνων λιγοστεύουν τα παιχνίδια – και δη τα RPG – που θυμίζουν παιδικό παραμύθι. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι τα ιαπωνικά RPG κάπου έχασαν το δρόμο τους – και εν τέλει την εμπιστοσύνη του αγοραστικού κοινού, με τα φαινόμενα RPG-ικής παθογένειας να κάνουν εμφανή τα σημάδια τους. Οι ήρωες έπαψαν να έχουν ενδιαφέρον, έγιναν ίμο και αναλώνονταν σε κουραστικούς και βαρετούς μονολόγους για την άσχημη ψυχολογική κατάσταση που βρίσκονται, ενώ οι σεναριογράφοι στην προσπάθειά τους να δώσουν περισσότερο βάθος στις ιστορίες του, τις έκαναν τόσο περίπλοκες που καταντούσαν ακατανόητες και στο τέλος αδιάφορες. Επίσης, αν συνυπολογίσουμε την άνοδο των δυτικού τύπου RPG και RPG-οειδών όπως τα Dark Souls, Witcher, Dragon’s Dogma, μαζί με την εμμονή των Ιαπώνων δημιουργών σε μηχανισμούς και δομές που έχουν μείνει στάσιμα τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια, γίνεται εύκολα αντιληπτό γιατί όλα αυτά κόστισαν στην ιαπωνική σκηνή των RPG.
Η Level-5 όμως είναι μία εταιρεία με τεράστια εμπειρία στον χώρο, με αρκετούς και σημαντικούς τίτλους στο ενεργητικό της όπως είναι οι σειρές Dark Cloud, Rogue Galaxy και White Knight Chronicles, ενώ η Square Enix της εμπιστεύτηκε τα Dragon Quest VIII και ΙΧ για PS2 και DS αντίστοιχα, με τις υψηλές πωλήσεις και τις καλές κριτικές να δικαιώνουν την επιλογή αυτή. Στην περίπτωση του Ni no Kuni, η Level-5 αντιμετώπισε το όλο εγχείρημα με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, ενώ παράλληλα φρόντισε να αποφύγει όλες τις κακοτοπιές που κράτησαν πίσω το συγκεκριμένο είδος σε σχέση με τους δυτικούς τίτλους τα τελευταία χρόνια.
Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας, όπως άλλωστε καταλάβατε κι από την εισαγωγή, είναι ο δεκατριάχρονος Όλιβερ. Έχοντας μόλις χάσει ένα αγαπημένο του πρόσωπο, ο Όλιβερ μένει ολομόναχος με μόνη παρηγοριά μία παλιά κούκλα, δώρο του αγαπημένου του προσώπου όταν αυτός ήταν μικρούλης. Τα πράγματα πήραν μία διαφορετική τροπή όταν, προς μεγάλη του έκπληξη, ο Όλιβερ διαπιστώνει ότι δεν πρόκειται για ένα απλό παιδικό παιχνίδι, αλλά για μία οντότητα παγιδευμένη μέσα στην πάνινη κούκλα. Βλέπετε, τα δάκρυα του παιδιού, «έσπασαν» τα μάγια και απελευθέρωσαν τον κύριο Drippy, τον Μεγάλο Αρχοντοάρχοντα των Νεράιδων (όπως ο ίδιος συστήνεται), ένα περίεργο πλάσμα με μεγάλη μύτη και σκοτσέζικη προφορά ή κάτι τέτοιο.
Μετά το πρώτο σοκ (ε, δε βλέπεις κάθε μέρα Μεγάλους Αρχοντοάρχοντες των Νεράιδων :P), o κύριος Drippy πληροφορεί τον Όλιβερ ότι έρχεται από έναν παράλληλο κόσμο όπου κυριαρχεί ο σατανικός Shadar, τσιράκι της Λευκής Μάγισσας, o οποίος κλέβει καρδιές. Κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά, αφού κλέβει ένα κομμάτι από τις καρδιές των ανθρώπων, κάνοντάς τους νωθρούς, κακόκεφους και αγενείς. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, έχει βαλθεί να καταστρέψει τον μακρινό αυτό κόσμο. Όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι ο μαγικός αυτός κόσμος αποτελεί στην ουσία έναν καθρέφτη του δικούς μας. Κάθε ζωντανός οργανισμός έχει την δική του αντανάκλαση στον κόσμο του κύριου Drippy, τις Soul Mate. Μόνο στην σκέψη ότι η αδερφή ψυχή του αγαπημένου του προσώπου του βρίσκεται σ’ αυτό το παράλληλο σύμπαν, ήταν αρκετή για τον Όλιβερ ώστε να ακολουθήσει τον κύριο Drippy σ’ αυτήν την φανταστική αναζήτηση.
Το σενάριο του παιχνιδιού είναι από τα πλέον καλογραμμένα των τελευταίων ετών, γενικά και όχι μόνο για το συγκεκριμένο είδος. Η αμεσότητα των ηρώων σε κερδίζει από το πρώτο λεπτό, ενώ οι διάλογοι θα σας κάνουν να γελάσετε και να συγκινηθείτε, αποτέλεσμα της θαυμάσιας δουλειάς της Level-5 στον τομέα αυτό. Το σενάριο δεν είναι ο μοναδικός θρίαμβος της Level-5, αφού τους ήρωές μας πλαισιώνει ένας υπέροχος και ολοκληρωμένος κόσμος στον οποίο κατοικούν κάθε λογής πιθανά και απίθανα πλάσματα: θα συναντήσουμε απλούς ανθρώπους, γάτες που έχουν ανθρώπινη λαλιά, νεράιδες (όχι όμορφες σαν και αυτές των παραμυθιών) με ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ, γίγαντες, πνεύματα, νεκροζώντανους που έχουν μία ροπή προς τον τζόγο και ένα σωρό αλλόκοτα πλάσματα.
Το Ni no Kuni με περίσσιο θράσος «φωνάζει» αυτό που είναι, χωρίς να κρύβει την πραγματική του φύση. Είναι ένα καθόλα παραδοσιακό JRPG, που δεν έχει καμία, μα καμία διάθεση να επαναπροσδιορίσει το είδος και να ξεφύγει από τις κλασσικές συνταγές. Όσο παράδοξο και να ακούγεται, τα στοιχεία αυτά όχι μόνο δεν λειτουργούν σε βάρος του τίτλου, αλλά τείνουν να γίνουν από τα σημαντικότερα προτερήματα του παιχνιδιού.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το σύστημα μάχης. Θα έλεγα ότι θυμίζει ελαφρώς το σύστημα που καθιέρωσε η Namco με την σειρά Tales Of. Έχουμε στη διάθεσή μας τρεις ομάδες των τεσσάρων ατόμων (ένας άνθρωπος και τρία familiars – γι’ αυτά θα διαβάσετε παρακάτω) με επικεφαλής τον Όλιβερ που ειδικεύεται στη μαγεία, την Έστερ που με τα τραγούδια της μαγεύει τους αντιπάλους και τον Σουέην, έναν καλόκαρδο απατεωνάκο που μπορεί να κλέβει αντικείμενα από τους αντιπάλους τους. Από τις τρεις ομάδες, εμείς ελέγχουμε άμεσα μόνο μία με την A.Ι. να αναλαμβάνει τον έλεγχο των άλλων δύο, χωρίς όμως αυτό να είναι δεσμευτικό, αφού μπορούμε ανά πάσα στιγμή να αλλάξουμε ομάδες ώστε να ελέγχουμε αυτή που μας ταιριάζει.
Επίσης υπάρχει ελευθερία στην κίνηση πράγμα που μας επιτρέπει να αποφεύγουμε τις επιθέσεις των αντιπάλων. Πέρα από τις καθιερωμένες εντολές για επίθεση, άμυνα, χρήση αντικειμένων και μαγείας, μπορούμε να συντονίσουμε τις ομάδες που ελέγχει η A.I. με τη βοήθεια ειδικών εντολών, ώστε να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Το σύστημα μάχης είναι αποδοτικό και άκρως εθιστικό. Δίνει έμφαση στη στρατηγική και στη λήψη σωστών αποφάσεων, αφού οι μάχες με τα αντίπαλα τέρατα είναι απαιτητικές και έχουν σχεδιαστεί με τη λογική της εναλλαγής μεταξύ των τριών ομάδων. Το να κερδίζεις πόντους εμπειρίας και απλά να βελτιώνεις τα στατιστικά σου, δεν αρκούν για να εξασφαλίσουν την νίκη. Αν έχω ένα παράπονο από το συγκεκριμένο σύστημα, αυτό προέρχεται από την τάση της Α.Ι. που ελέγχει τις υπόλοιπες ομάδες, να ξοδεύει αναίτια και γρήγορα τα πολύτιμα Magic Points που έχει στη διάθεσή της.
Όσον αφορά τα familiars, αυτά είναι μικρά τερατάκια που αναλαμβάνουν να κάνουν όλη τη βρόμικη δουλειά για μας. Βλέπετε, ο Όλιβερ μπορεί να είναι ένας άξιος μαθητευόμενος μάγος, αλλά δεν τον λες και Κόναν στο πεδίο της μάχης. Την αναποτελεσματικότητα του Όλιβερ στις μάχες σώμα με σώμα, έρχονται να καλύψουν τα familiars. Κάθε ένα από αυτά έχουν τις δικές τους εντολές και ειδικές ικανότητες, ενώ για να ανέβουν επίπεδο δεν χρειάζονται μόνο πόντους εμπειρίας, αλλά και από τακτικό τάισμα! Κάποια από τα familiars είναι ιδανικά για μάχες σώμα με σώμα ενώ άλλα ειδικεύονται στη χρήση μαγικών επιθέσεων. To σύστημα στρατολόγησης των familiars είναι εθιστικό και προσφέρει μία εμπειρία α λα Pokemon, μια και κάθε ένα από τα τερατάκια που συναντούμε, μπορεί να γίνει το δικό μας familiar – αρκεί να καταφέρουμε να τα παγιδέψουμε.
Πέρα από τις μάχες, υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε στον κόσμο του Ni no Kuni. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο Όλιβερ θα μάθει ένα κάρο ξόρκια και μυστικές συνταγές που θα του φανούν χρήσιμα στις μάχες και στην επίλυση γρίφων, όπως για παράδειγμα το ξόρκι για τη δημιουργία γεφυρών ή το ξόρκι που επιτρέπει στο μικρό μάγο να επικοινωνεί με τα ζώα. Μάλιστα, υπάρχει ένα ειδικό μαγικό που επιτρέπει στον Όλιβερ να μετακινείται από τον κόσμο των νεράιδων, στον δικό μας και το ανάποδο, προκειμένου να βρει λύσεις για διάφορα προβλήματα που συναντούμε στους δύο κόσμους. Οι μάστορες της Level-5 ενσωμάτωσαν πλήρως τη σύνδεση ανάμεσα στον κόσμο του Όλιβερ και τον παράλληλο κόσμο του Ni no Kuni, στο gameplay. Υπάρχει κάτι που απασχολεί έναν από τους χαρακτήρες που συναντούμε στον κόσμο των νεράιδων; Κανένα πρόβλημα. Η λύση μπορεί να βρίσκεται στο μπακάλικο, κοντά στο σπίτι του Όλιβερ στον κόσμο των ανθρώπων.
Την άριστη γενική εικόνα του Ni no Kuni, ολοκληρώνει η άψογη καλλιτεχνική διεύθυνση όσον αφορά τον οπτικοακουστικό τομέα. Ο κόσμος είναι τεράστιος (χωρίς βέβαια να πλησιάζει τα επίπεδα των ανοιχτόκοσμων δυτικών RPG), καλοσχεδιασμένος και προσεγμένος μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, και κάθε περιοχή έχει το δικό της ξεχωριστό ύφος. Το θρυλικό Studio Ghibli του μεγάλου Ιάπωνα δημιουργού Χαγιάο Μιγιαζάκι (My Neighbor Totoro, Spirited Away), δίνει ζωή και κίνηση στους cel-shaded χαρακτήρες του παιχνιδιού. Ο μέγας συνθέτης Τζο Χισάισι, υπεύθυνος για τη μουσική πολλών ταινιών του Studio Ghibli, υπογράφει τη μουσική επένδυση του τίτλου, με την Φιλαρμονική του Τόκιο να εκτελεί με μαεστρία ένα δυναμικό ορχηστρικό soundtrack που «δένει» απόλυτα με την ατμόσφαιρά του παιχνιδιού. Το μουσικό θέμα του παιχνιδιού, το μουσικό θέμα του Παγκόσμιου Χάρτη, θα σας συνοδεύουν για πάρα πολύ καιρό.
Το Ni no Kuni είναι ένα γλυκό και μαγευτικό παιχνίδι αναζήτησης, φτιαγμένο με πολλή αγάπη και μεράκι από την Level-5 και το Studio Ghibli. Ξεπερνά τα όρια ενός συμβατικού ιαπωνικού RPG και καταφέρνει να γίνει ένα παιχνίδι που μπορούν ν’ απολαύσουν όλοι, χωρίς προϋποθέσεις και απαιτήσεις. Ο συμπαγής κόσμος και οι αξιαγάπητοι ήρωες υπόσχονται να μας καθηλώσουν ενώ οι ζόρικοι αντίπαλοι θα ικανοποιήσουν και τους πιο απαιτητικούς παίκτες. Σε μία εποχή όπου κυριαρχούν οι μπρουτάλ και σκοτεινοί αντιήρωες, έρχεται το Ni no Kuni για να μας θυμίσει ότι υπάρχει ακόμα χώρος για παιχνίδια που μπορούν να μας διασκεδάσουν, χωρίς να χυθεί η παραμικρή σταγόνα αίματος, παρά μόνο μερικά δάκρυα ενός καλόκαρδου παιδιού.
