Ή πως ο Μουστάκης κατάφερε να πιει μπύρα στο Vault 51 του Fallout, να εκτυπώσει τη selfie του στον Game Boy Printer, να γνωρίσει Ούγγρους developer και να κερδίσει το τοπικό πρωτάθλημα Super Mario Kart 64, μέσα σε ένα απόγευμα!
Ένα βράδυ Παρασκευής πριν καιρό και ενώ γυρνούσα με το ποδήλατο από το γραφείο για να ετοιμάσω βαλίτσες για σουκού στα ξένα, η μοίρα αποφάσισε να παίξει μαζί μου ένα σκληρό, ταπεινωτικό παιχνίδι. Για την ακρίβεια, αποφάσισε να φέρει το ποδήλατό μου τούμπα, να με πετάξει με τα μούτρα στο οδόστρωμα, και να με αναγκάσει να αφήσω στο πάτωμα το σαγόνι μου και ένα ευκαταφρόνητο αριθμό δοντιών. Όλα αυτά, λίγα μέτρα έξω από το σπίτι μου (στράικ 1!), λίγες ώρες πριν την πτήση μου (στράικ 2!) και μια ημέρα πριν τα τριακοστά όγδοα γενέθλιά μου (στράικ 3!). Fast forward μερικές εβδομάδες μετά από εκείνο το απεχθές βράδυ (όπου συνεχίστηκε στα επείγοντα με τελικό προορισμό τα χειρουργεία του Ιπποκράτειου νοσοκομείου) και βρίσκομαι πλέον, χωρίς άλλα παρατράγουδα, στο αεροπλάνο για να συναντήσω την «καλή» μου στην Βουδαπέστη. Εκείνη (η «καλή» μου, όχι η Βουδαπέστη), γνωρίζοντας τι έχω περάσει τις τελευταίες εβδομάδες (από τα κοκορέτσια και τα κοντοσούβλια στις αλεσμένες σούπες – εύχομαι ποτέ να μην χρειαστεί να υποφέρει κανείς τόσο), αποφασίζει να με αποζημιώσει με μια έξοδο – έκπληξη. «Το Σάββατο» μου λέει, «θα σε πάω σε ένα μπαρ που θα σου αρέσει πολύ». Έτσι λοιπόν και κινήσαμε το Σάββατο το μεσημέρι προς το κέντρο της πόλης για να εντοπίσουμε το περίφημο game bar«Vault 51». Και κάπου εκεί η μοίρα θα πρέπει να σκέφτηκε «εντάξει μπαγάσα, έσπασες το σαγόνι σου, έσπασες τα δόντια σου, σου στέρησα ταξίδι, ποδήλατο, φαγητά, ε, σήμερα κοίτα να το διασκεδάσεις», με τα παρακάτω επακόλουθα.
ΤΟ ΜΠΑΡ!
Τo Vault 51 είναι ένα «Gamer Bar» με τα όλα του. Εμπνευσμένο προφανώς από το Fallout, είναι χωρισμένο σε διάφορα υπόγεια επίπεδα, η αρχιτεκτονική του μια μείξη βιομηχανικού design και…μπουντρουμιών, γεμισμένων με κάθε λογής αναμνηστικά από παιχνίδια (πάλι προφανώς έμφαση στο Fallout), κονσόλες και arcade. Την ώρα που πήγαμε εμείς (μεσημέρι προς απόγευμα) οι επισκέπτες αποτελούσαν ένα συνδυασμό από πιτσιρίκια που βρίσκονταν εκεί για να παίξουν κάποιο επιτραπέζιο RPG και διασκορπισμένα nerd που περιφέρονταν στο φυσικό τους τοπίο. Η σερβιτόρα που μας εξυπηρέτησε ωστόσο μας ενημέρωσε πως μπορούμε να κάτσουμε σε κάποιο τραπέζι αυστηρά μέχρι τις οκτώ, γιατί μετά τα πάντα είναι… ρεζερβέ! Και ενώ σκεφτόμαστε τι θα ξεκινήσουμε να πίνουμε (όλο το μενού είναι φτιαγμένο με βάση φαγητά και ποτά του Fallout, οπότε αυτονόητα ήταν ώρα για την πρώτη Nuka Cola μας), το βασανισμένο μου σαγόνι άνοιξε με δυσκολία για να αφήσω ένα ξαφνικό επιφώνημα ενθουσιασμού για το…
GAME BOY MUSEUM!
Οι ιδιοκτήτες του μπαρ είχαν επιλέξει το ιδανικό σαββατοκύριακο για να οργανώσουν μια έκθεση αφιερωμένη στο Game Boy! Έτσι, γέμισαν μια αίθουσα με εκθέματα από το αγαπημένο οκτάμπιτο της Nintendo. Όλα τα μοντέλα (από το πρωτότυπο «τούβλο» στο Pocket, το Color, το Advance, σε custom δημιουργίες, αντιγραφές και διάφορα άλλα αξιοπερίεργα) δεκάδες περιφερειακά και διακοσμητικά (κούπες, τσαντάκια, θήκες, κ.α.) και κυριολεκτικά εκατοντάδες κασέτες παρέλασαν στην έκθεση, ενώ μια σειρά από βάσεις με λειτουργικά Game Boy ήταν παραταγμένες έτσι ώστε οι επισκέπτες να μπορούν να παίξουν μερικούς από τους πιο δημοφιλείς τίτλους του φορητού. Μια γωνιά της αίθουσας δε ήταν εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στο Virtual Boy (δεν έχω δει περισσότερα Virtual Boy μαζεμένα), όπου μπορούσες να ασχοληθείς με τη μόλις μια χούφτα τίτλων που κυκλοφόρησαν για το σύστημα και να βιώσεις τον περίφημο «Κόκκινο Πονοκέφαλο», τη ζαλάδα που προκαλούσε το φορητό μετά το πρώτο δεκάλεπτο παιχνιδιού. Το πιο περιζήτητο έκθεμα ωστόσο ήταν o…
GAME BOY PRINTER!
Ένα θαυμαστό μουσειακό έκθεμα, το πακέτο Game Boy Camera και Game Boy Printer είναι από εκείνες τις συσκευές που είναι χαρακτηριστικές της «παιχνιδοποιού» Nintendo. Οι συσκευές κάνουν ότι ακριβώς λέει το όνομά τους: η κάμερα κουμπώνει σαν κασέτα στο Game Boy και σου επιτρέπει να βγάλεις φωτογραφίες που απεικονίζονται στην οθόνη του φορητού και ο printer, ο οποίος συνδέεται με ένα καλώδιο στο σύστημα, αναλαμβάνει να εκτυπώσει τις φωτογραφίες. Η κάμερα συνοδεύεται από ορισμένες χαριτωμένες εφαρμογές (μπορείς για παράδειγμα να χρησιμοποιήσεις το κεφάλι σου και να γίνεις ο κεντρικός χαρακτήρας διαφόρων minigame), ωστόσο το περισσότερο γέλιο το προκαλεί η ποιότητα του υλικού που παράγουν οι δύο συσκευές. Η ποιότητα των φωτογραφιών είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ, εφάμιλλη ακτινογραφίας μηχανήματος ελέγχου αεροδρομίου, ενώ ο printer θυμίζει μηχάνημα αποδείξεων… ελληνάδικου της δεκαετίας του ’90. Game Boy Camera είχα δει ξανά στο παρελθόν, printer ποτέ, οπότε ήταν αδύνατο να χάσουμε την ευκαιρία να εκτυπώσουμε μια φωτογραφία. Ούτως ή άλλως η «καλή» μου παραπονιόταν εδώ και καιρό πως έχουμε ελάχιστες selfie μαζί, οπότε εκπλήρωσα το καθήκον μου με τον πλέον ρομαντικό τρόπο: μια εκτύπωση σε μέγεθος γραμματόσημου, μιας selfie που θα μπορούσε να είναι προϊόν από κάτι τέτοιο. Και εκεί που νομίζαμε πως είχαμε δει ότι καλύτερο είχε να μας προσφέρει το Vault 51, να που ξαφνικά ξεκινάει το…
RETRO CHAMPIONSHIP!
Όχι μόνο οι ιδιοκτήτες του Vault 51 είχαν αποφασίσει εκείνο το σαββατοκύριακο να φιλοξενήσουν μια έκθεση για το Game Boy, είχαν επίσης προγραμματίσει και το μηνιαίο τους Retro Game Championship – ένα πρωτάθλημα που περιλαμβάνει τίτλους όπως το Bomberman, το Mario Kart 64 κ.α.. Σκέφτηκα πως θα είχε πλάκα να πάρω μέρος στο διαγωνιστικό κομμάτι του Mario Kart 64, αλλά αναρωτιόμουν πόση σκουριά να κρύβει η επιστροφή σε ένα παιχνίδι του 1997, σε μια εποχή που το τετραπλό παιχνίδι στο Nintendo 64 κατέβαζε συχνά την ταχύτητα των καρέ σε μονοψήφιους αριθμούς και χώριζε την οθόνη σε τέσσερα μικροσκοπικά τεταρτημόρια που τα γέρικα μάτια αδυνατούσαν πλέον να παρακολουθήσουν; Επίσης, πόσο ισχυροί να ήταν άραγε οι Ούγγροι πρωταθλητές που εμφανίζονταν κάθε μήνα για να διεκδικήσουν τα σκήπτρα τους; Θα καταφέρναμε να κάνουμε την Ελλάδα και το byteme περήφανους; Οι απαντήσεις ήταν… λίγη, οκ δεν πειράζει, καθόλου… τέλος πάντων ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ!. Οι διοργανωτές δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως εμφανίστηκε ξαφνικά ένας τόσο δυνατός παίκτης και μάλιστα από την άλλη άκρη του κόσμου, ο ιδιοκτήτης του Vault 51 μας παρακαλούσε να δηλώσουμε συμμετοχή και στα υπόλοιπα παιχνίδια, εμείς βιαζόμαστε να φύγουμε γιατί θέλαμε να φάμε και τίποτα άλλο πέρα από New Vegas Burger και Deathclaw Sandwich, αλλά πριν φύγουμε το Vault 51 μας επιφύλασσε μια τελευταία έκπληξη, το…
GAMELAB!
Οι διοργανωτές του Retro Championship είχαν συμπεριλάβει στο διαγωνιστικό κομμάτι ως έκτακτη συμμετοχή και το Tank Maniacs, ένα συμπαθητικό party game με προφανείς επιρροές από το Worms, το οποίο και αναπτύσσει μια ομάδα νέων Ούγγρων δημιουργών στη Βουδαπέστη. Αν και δεν προλάβαμε να ασχοληθούμε πολύ με το παιχνίδι (κυκλοφορεί μέσα στους επόμενους μήνες), είχαμε τη δυνατότητα να συνομιλήσουμε με τους σχεδιαστές του, τόσο για τον τίτλο όσο και για τις προκλήσεις που έχει η δημιουργία ενός indie studio σε αυτό το κομμάτι της κεντρικής Ευρώπης. Θα έχετε τη δυνατότητα να διαβάσετε τη συνέντευξη, μέσα στις επόμενες ημέρες!
Με αυτά και με αυτά, αποχαιρετήσαμε το Vault 51 με υποσχέσεις να επιστρέψουμε στην επόμενη επίσκεψη μας στην πόλη. Όχι πως περιμένουμε να πέσουμε πάλι σε απολαυστικές ρετρό εκθέσεις και συναρπαστικά τουρνουά, αλλά το μέρος αποτελεί πραγματικά ένα ζεστό, φιλόξενο «καταφύγιο» για όλα τα nerd όλους τους gamer της Βουδαπέστης. Ε και, έχουμε και έναν τίτλο να διαφυλάξουμε!
ΜΑΣ ΚΑΝΕΙΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ
ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΣΑΣ
Ποια άλλη άκρη του κόσμου ρε;
Έτσι μου είπαν!