Μια μικρή δέσμη φωτός που περνάει από ένα άνοιγμα στον ουρανό φωτοβολεί τη σπηλιά στην οποία βρίσκεσαι, ενώ τα πρώτα τουβλάκια Polyominos έχουν ήδη αρχίσει να προσγειώνονται. Ένα ντέφι θέτει το ρυθμό καθώς σχηματίζεις τις πρώτες γραμμές και ακολουθούν μια σειρά από τύμπανα και ινδιάνικες ψαλμωδίες. Η μουσική και ο ρυθμός εντείνονται καθώς αστρικές φιγούρες που μοιάζουν με καβαλάρηδες σχηματίζουν ένα κύκλο και βαδίζουν μέσα στο χώρο, που πλέον έχει φωτιστεί εξ ολοκλήρου για να αποκαλύψει τα υπέροχα γεωμετρικά σχήματα του διάσημου Φαραγγιού της Αντιλόπης στην Αριζόνα. Οι καβαλάρηδες επιταχύνουν τον καλπασμό τους καθώς τα τουβλάκια πέφτουν όλο και πιο γρήγορα, η μουσική δυναμώνει και το χειριστήριο πάλλεται ρυθμικά, ενώ γυναικείοι αλαλαγμοί προστίθενται στις ψαλμωδίες. Σε ένα οπτικοακουστικό κρεσέντο οι καβαλάρηδες καλπάζουν και χάνονται προς τον ουρανό, συντροφιά με γεράκια που διαγράφουν τις δικές τους αστρικές πορείες με σκηνικό τους νυχτερινούς αστερισμούς. Όχι, δεν σας περιγράφω μια από τις ψυχεδελικές μου εμπειρίες μετά από χρήση των ανάλογων «υποστηρικτικών» ουσιών, αλλά μια από τις φαντασμαγορικές σκηνές που μπορείς να βιώσεις στο Tetris Effect, το νέο πόνημα του Ιάπωνα σχεδιαστή,Τετσούγια Μιζουγκούτσι.
Εδώ και χρόνια, αδιόρατα συγκλίνουν οι τρεις φορείς που οδήγησαν σε αυτό το δημιούργημα. Tα συναισθητικά πειράματα του Μιζουγκούτσι, ενός από τα λαμπερά παιδιά της παλιάς «φρουράς» της SEGA, η αψεγάδιαστη σχεδιαστική φόρμα του Tetris, και η ξεχωριστή, βιωματική εμπειρία της τεχνολογίας του VR, σαν να στριφογύριζαν όλα μαζί μέσα στη δίνη του χρόνου μέχρι φέτος, επιτέλους, να συναντηθούν. Ο Ιάπωνας σχεδιαστής είχε ήδη επιδείξει το πρώτο δείγμα παντρέματος των συναισθητικών εμπειριών με τη δομή ενός παραδοσιακού βιντεοπαιχνιδιού – puzzle πίσω στο μακρινό 2004, όταν με το Lumines του PSP πρόσφερε στον κόσμο το καλύτερο puzzle game της γενιάς του. Το δημιούργημα του Αλεξέι Παζίτνοφ από την άλλη, όρισε τη δεκαετία του 1980 ένα ολόκληρο είδος βιντεοπαιχνιδιών (τα παζλ με τα τουβλάκια). Με το πέρασμα του χρόνου δε, το μέγεθος της επιτυχίας ήταν τέτοιο που το Tetris ενσωματώθηκε στη συλλογική συνείδηση ως ένας από τους βασικούς εκπροσώπους ολόκληρης της βιομηχανίας. Το σκηνικό άλλωστε με τα τουβλάκια που πέφτουν από τον ουρανό, πρέπει να είναι μια από τις εικόνες που αυτόματα ανασύρει από τη μνήμη του ο εγκέφαλος οποιουδήποτε gamer (ειδικά αν έχει «πατήσει» τα -άντα), όταν καλείται να περιγράψει το τι σημαίνει βιντεοπαιχνίδι. Από μόνο του λοιπόν το πάντρεμα αυτών των δύο θα μπορούσε να είχε αποδειχθεί αρκετό, σε συνδυασμό με την τεχνολογία του VR ωστόσο, που λειτουργεί σαν ενισχυτής που οξύνει τις αισθήσεις, το αποτέλεσμα είναι κάτι που δυσκολεύεσαι να καταλάβεις αν δεν το ζήσεις ο ίδιος.
Στην καρδιά του Tetris Effect χτυπάει το Journey, μια σειρά από πίστες – διαδρομές σε σκηνικά που έχουν σχεδιαστεί για να προσφέρουν μια διαφορετική συναισθητική εμπειρία. Από ταξίδια σε ερήμους, σε θάλασσες και βουνοκορφές μέχρι την επιφάνεια του φεγγαριού, από φυσικά τοπία μέχρι πολύχρωμα καλειδοσκόπια, κάθε πίστα είναι μοναδική, διαθέτει το δικό της μουσικό θέμα – τραγούδι αλλά και διαφορετική αφήγηση και σκηνοθεσία. Είναι περίεργο να μιλάς για σκηνοθεσία όταν αναφέρεσαι στο Tetris, αλλά εδώ έχουμε μεν το gameplay του Tetris συνδυασμένο δε με μια άρτια ενορχηστρωμένη (κυριολεκτικά και μεταφορικά) συναισθητική εμπειρία. Κάθε κίνηση που κάνει το τουβλάκι στο χώρο παράγει έναν ήχο, ένα εφέ φωτισμού και πυροδοτεί ένα animation στην πίστα. Καθώς συμπληρώνεις γραμμές από τουβλάκια, οι συνθήκες που «βιώνεις» αλλάζουν: το σκηνικό μεταβάλλεται, το τέμπο επιταχύνει ή επιβραδύνει – μαζί και η ταχύτητα με την οποία πέφτουν τα τουβλάκια – και το χειριστήριο δονείται με τον αντίστοιχο ρυθμό. Συνήθως, κάθε επίπεδο ολοκληρώνεται μέσα από ένα οπτικοακουστικό κρεσέντο και καταλήγει σε μια δίνη που σε ταξιδεύει στην επόμενη ψυχεδελική εμπειρία. Ό τρόπος με τον οποίο λειτουργούν σε απόλυτη συνέργεια τα ηχητικά εφέ, η μουσική, το gameplay και η δόνηση για να δημιουργήσουν ένα βιωματικό σύνολο, αξίζουν απλά συγχαρητήρια στην ομάδα ανάπτυξης. Είναι επίσης εντυπωσιακό το πόσο διαφορετικές είναι μεταξύ τους οι πίστες και πόσα ξεχωριστά είδη μουσικής έχουν «τρυπώσει» οι σχεδιαστές στο παιχνίδι. Παράδειγμα αυτής της υπέροχης ποικιλίας, η πίστα που διαδραματίζεται στους νυχτερινούς δρόμους μιας μεγαλούπολης υπό τη συνοδεία μουσικής τζαζ, με τα τουβλάκια να παράγουν ήχους πιάνου και κάθε περιστροφή τους να αναβοσβήνει τα φώτα στα παράθυρα των κτηρίων.
Πέρα από το Journey, το Tetris Effect έχει ένα συμπληρωματικό mode με τρεις διαφορετικές προεκτάσεις. Μπορείς να επιλέξεις να παίξεις πίστες σε πιο ήρεμο τέμπο και χωρίς τον κίνδυνο να χάσεις, έτσι ώστε να απολαύσεις καλύτερα το ψυχεδελικό κομμάτι της εμπειρίας και λιγότερο το gameplay. Μπορείς να δοκιμάσεις συγκεκριμένες προκλήσεις σε περιορισμούς χρόνου αν θες να παίξεις συγκεντρωμένα για να πετύχεις κάποιο στόχο πέρα από το σκορ. Τέλος, μπορείς να δοκιμάσεις να παίξεις μια πίστα με ασυνήθιστες τροποποιήσεις στο gameplay, όπως την ξαφνική αλλαγή κάμερας, «βόμβες» που ανατινάζουν ακανόνιστα σειρές από τουβλάκια, τουβλάκια που προσγειώνονται στην πίστα χωρίς να μπορείς να τα μετακινήσεις, κ.α.. Το παιχνίδι σε αφήνει να επιλέξεις ποια από τις συμπληρωματικές δραστηριότητες θες ενώ ίπτασαι πάνω από μια υδρόγειο (με ρεαλιστική αναπαράσταση του κύκλου ημέρας – νύχτας). Εκεί βλέπεις και που βρίσκονται άλλοι παίκτες που παίζουν το παιχνίδι μαζί με εσένα, η μοναδική ας πούμε «αλληλεπίδραση» που μπορείς να έχεις μαζί τους, αφού δεν υπάρχει επιλογή για multiplayer. Αν και δεν θα έλεγα πως είναι μεγάλη παράλειψη, θα ήθελα να δω τους σχεδιαστές να δοκιμάζουν κάποιο συνεργατικό mode που να ταιριάζει με το κόνσεπτ του παιχνιδιού. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως το παιχνίδι λειτουργεί κανονικά και χωρίς το PlaystationVR, είναι όμως μια διαφορετική, αποδυναμωμένη εμπειρία. Φορώντας το κράνος εικονικής πραγματικότητας της Sony, κάθε πίστα του παιχνιδιού μεταμορφώνεται σε μια βιωματική ιστορία που μπορεί να προκαλέσει έκπληξη, θαυμασμό, ευφορία και συγκίνηση.
Σαν ψυχοτρόπα ουσία που κάνει τον εγκέφαλό σου να στρέψει το ενδιαφέρον του στις έννοιες της ενσυναίσθησης και της υπερβατικότητας ενώ σου δίνει την απόλαυση ενός παιχνιδιού που είναι ταυτόχρονα οικείο όσο και διασκεδαστικό, το Tetris Effect είναι η ιδανική ένωση μιας τέλειας φόρμουλας gameplay με τις καλλιτεχνικές ανησυχίες ενός ώριμου σχεδιαστή και την τεχνολογία του VR. Και κλείνοντας ένα κύκλο που είχε ανοίξει πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια, όταν για πρώτη φορά έπαιξα Tetris στο πρωτότυπο Gameboy (το γνωστό και ως «τούβλο»), θα αναφωνήσω πάλι: “δεν έχω ξαναπαίξει κάτι τέτοιο στη ζωή μου”.
System Seller το Tetris!