Η αυλαία του FIFA 19 σηκώνεται με το άκουσμα του ύμνου του Champions League. Όσο το παιχνίδι “κατεβάζει” δεδομένα απαραίτητα για την ενεργοποίηση της πλειοψηφίας των mode του, η EA σε εισάγει στο φετινό «ποδοσφαιράκι» της με έναν εορταστικό αγώνα μεταξύ Γιουβέντους και Παρί Σεν Ζερμέν. Καθώς βλέπεις να παρελαύνουν μπροστά σου – σε μια εκπληκτικά εικονοποιημένη ατμόσφαιρα – δύο από τις ομάδες που διαθέτουν αυτή τη στιγμή τις περισσότερες και πιο περιζήτητες ποδοσφαιρικές “φίρμες” παγκοσμίως, η Electronic Arts επιχειρεί μια άτυπη επίδειξη δύναμης: “δες”, σου λέει, “ακόμη και το Champions League είναι πλέον δικό μου”. Όχι φυσικά πως περιμέναμε αυτή την επίδειξη – το FIFA μοιάζει εδώ και χρόνια παντοδύναμο στην επικράτησή του στις άδειες και τα εμπορικά δικαιώματα. Ωστόσο, η προσθήκη του αξιοζήλευτου Champions League σηματοδοτεί μια άτυπη άνευ όρων παράδοση από το αντίπαλο δέος του παιχνιδιού, τουλάχιστον σε ότι αφορά το συγκεκριμένο τομέα, ειδικά όταν αναλογιστεί κανείς πως το Pro Evolution Soccer είχε καταφέρει να κρατήσει δικό του το συγκεκριμένο θεσμό για σχεδόν μια δεκαετία. Γενικά, η Electronic Arts επιδεικνύει τα τελευταία χρόνια πρόθεση να ψηλώσει το ταβάνι της παραγωγής του FIFA σε δυσθεώρητα ύψη, σε σημείο που αναρωτιέσαι τι μπορεί να κάνει πλέον η Konami πέρα από το να ελπίζει πως το μεράκι που βγάζει η ομάδα ανάπτυξης του PES στο σχεδιασμό του gameplay του παιχνιδιού, αρκεί για να κρατήσει συσπειρωμένους τους οπαδούς της σειράς.

Σε ότι αφορά πάντως το περιεχόμενο του FIFA 19, τα Career Mode και Ultimate Team φέτος συνεχίζουν σχεδόν απαράλλαχτα, με τη μόνη βασική αλλαγή να βρίσκεται στις (απρόθυμες από πλευράς εκδότριας) αποκαλύψεις για τα ποσοστά πιθανοτήτων των playerpack στο UT. Και τι συμπεράσματα βγάλαμε από αυτές τις αποκαλύψεις – μα το ότι είναι σχεδόν απίθανο να πετύχεις σπάνιους παίκτες στα packs που αγοράζεις στο UT. Περισσότερο επιβεβαίωση παρά αποκάλυψη θα τη χαρακτήριζε κάποιος που παρακολουθεί την εξέλιξη του συγκεκριμένου mode και απλά μένει να δούμε αν οι αντιδράσεις της φανατικής βάσης των χρηστών που ασχολείται με το UT θα είναι αρκετά έντονες, για να εξαναγκάσουν την ΕΑ σε μελλοντικές αλλαγές. Όσο για το The Journey, την “καμπάνια” που σηματοδότησε το πρώτο επίσημο single player mode της σειράς στο FIFA 17, επιστρέφει ακάθεκτο για τρίτη χρονιά. Βασικός πρωταγωνιστής παραμένει ο Alex Hunter, του οποίου τύχη και ικανότητες τον οδηγούν πλέον σε μεταγραφή στη Ρεάλ Μαδρίτης και στις πρώτες του εμφανίσεις στο Champions League, ενώ ο κολλητός του φίλος και η αδερφή του συμπληρώνουν την ιστορία με τα δικά τους κεφάλαια. Το The Journey παραμένει μια ένοχη απόλαυση για όσους ποδοσφαιρόφιλους και οπαδούς του FIFA. Είναι μια διαδραστική ιστορία τηλεοπτικών προδιαγραφών: οι διάλογοί του είναι κακογραμμένοι αλλά διασκεδαστικοί. Οι με επιλογές και τα παρακλάδια συζητήσεων α λα Mass Effect δεν επηρεάζουν και πολύ την εξέλιξη των ιστοριών αλλά προσθέτουν στην εμπειρία, και τα mini games είναι επαναλαμβανόμενα αλλά αρκετά διασκεδαστικά για να σε κρατήσουν στο παιχνίδι. Μπορεί ξεχωριστά τα συστατικά του να δείχνουν αδύναμα, ενωμένα ωστόσο κάνουν το The Journey να προσφέρει μια χορταστική φαντασίωση του πως είναι να βιώνεις την ιστορία ενός ανερχόμενου αστεριού του ποδοσφαίρου. Μια ενδιαφέρουσα προσθήκη σε επίπεδο περιεχομένου είναι και το ανανεωμένο Kick Off, καθώς οι σχεδιαστές του παιχνιδιού πρόσθεσαν τη δυνατότητα να ξεκινήσεις γρήγορους αγώνες με διάφορους αλλοπρόσαλλους κανόνες (π.χ. κάθε φορά που μπαίνει ένα γκολ η ομάδα χάνει έναν παίκτη), συμπεριλαμβανομένης και της δυνατότητας να… απουσιάζουν εντελώς οι κανόνες. Όπως και πολλές από τις προσθήκες στο φετινό τίτλο, δεν κάνει κάποια ιδιαίτερη διαφορά αλλά προσθέτει πόντους στο «πακέτο» του παιχνιδιού.

Και φτάνουμε αισίως στα… ουσιώδη, και πιο συγκεκριμένα στο gameplay του FIFA 19. Είναι προφανές πως οι άνθρωποι της ΕΑ μελετούν προσεκτικά το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και προσπαθούν να προσαρμόσουν το gameplay έτσι ώστε οι αγώνες να θυμίζουν σε ρυθμό και αγωνιστική δράση τις σημαντικές ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Έτσι, η ασφυκτική πίεση σε όλα τα μήκη του γηπέδου που ξεκινά από τους επιθετικούς, η εστίαση στο παιχνίδι από τα πλάγια και η εξάρτηση στις ικανότητες των εξτρέμ είναι στοιχεία που θα συναντήσεις σχεδόν σε κάθε αγώνα ενάντια στον υπολογιστή. Είναι πολύ θετικό το γεγονός πως έχει μειωθεί το φαινόμενο που παρατηρούνταν σε περασμένους τίτλους, να προλαβαίνουν πάντα οι αμυντικοί τους εξτρέμ ακόμη και αν οι δεύτεροι ξεκινούσαν το σπριντ με προβάδισμα.
Με το ρυθμό και την ταχύτητα του παιχνιδιού να έχει μειωθεί σε σχέση με τον περσινό τίτλο, φαίνεται επίσης να έχει δοθεί ακόμη μεγαλύτερη προσοχή στις επαφές μεταξύ των παικτών. Οι προσωπικές μονομαχίες είναι εντυπωσιακές στο FIFA 19, καθώς οι πιο δυνατοί ή μεγαλόσωμοι παίκτες μπορούν να κλέψουν μπάλες σε απευθείας επαφή με τον αντίπαλο, να παραγκωνίσουν άλλους παίκτες σε σπριντ ή να περιφρουρήσουν τη μπάλα όταν επιτίθενται, σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ όσο συνέβαινε στους περασμένους τίτλους. Παρατηρούνται επίσης και περισσότερες λάθος πάσες, χαμένες μπαλιές και κόντρες στα σουτ που οδηγούν και σε πιο απρόβλεπτες στιγμές μέσα στο γήπεδο. Σε συνδυασμό με την πληθώρα νέων animation και μια προσπάθεια να μειωθούν τα τραγελαφικά glitch που διαχρονικά προκύπτουν κατά τις συγκρούσεις μεταξύ παικτών, το FIFA 19 δείχνει αρκετά πιο ρεαλιστικό από τον προκάτοχό του, αν και σε επίπεδο τεχνητής νοημοσύνης υπάρχουν ακόμη στιγμές που νιώθεις πως ο αγώνας καθοδηγείται αδιόραταπρος ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Η EA διαφημίζει για το φετινό τίτλο και μερικές προσθήκες στις διαθέσιμες κινήσεις των χρηστών. Το “Active Touch System” για παράδειγμα σου επιτρέπει με κίνηση του δεξιού μοχλού να “τσιμπήσεις” την μπάλα ή να στρίψεις το σώμα σου προς την πορεία της καθώς υποδέχεσαι μια πάσα, για να ξεφύγεις από τον αντίπαλο. Έχεις επίσης τη δυνατότητα να πατήσεις για δεύτερη φορά το κουμπί του σουτ λίγο πριν ο ποδοσφαιριστής κλωτσήσει τη μπάλα και αν το κάνεις σε σωστό χρόνο, το σουτ γίνεται πιο δυνατό και έχει καλύτερη τροχιά. Και τα δύο συστήματα έχουν ενδιαφέρον αλλά δεν δίνουν απαραίτητα προβάδισμα στους παίκτες που τα χρησιμοποιούν.

Σε τελική ανάλυση, το FIFA 19 σκαρφαλώνει προς την κορυφή της κατηγορίας του με την ορμή και το θράσος ενός ποδοσφαιρικού “μπλοκμπάστερ” που πλέον είναι υπερβολικά μεγάλο για να αποτύχει. Το παιχνίδι διαθέτει υπεραριθμία από επιλογές και διαφορετικά mode, αναλυτικά ανεπτυγμένα και με αρκετό βάθος για να απασχολήσουν για εκατοντάδες ώρες την πλειοψηφία των παικτών. Το The Journey συνεχίζει ακάθεκτα την πορεία του εμπλουτίζοντας το υπόλοιπο περιεχόμενο με μία κινηματογραφική ιστορία ποδοσφαίρου. Και τέλος, το gameplay παρουσιάζεται – παρά τις ατέλειές και τα προβλήματά του – ξανά βελτιωμένο, συνδυάζοντας ιδανικά ρεαλισμό με στιγμές δράσης που θα ταίριαζαν περισσότερο στα «ποδοσφαιράκια» των arcade. Σαν ομάδα που κερδίζει μόνο και μόνο με το δυσθεώρητο budget της και την εμπειρία των παικτών της, το FIFA 19 είναι ο νικητής της φετινής σεζόν, χωρίς η EA καν να «ιδρώσει».