Αυτό το review άργησε πολύ, δεν υπάρχει αμφιβολία. Όμως αυτή η καθυστέρηση έχει και την καλή της πλευρά. Δεν πρόκειται να προσποιηθώ, βέβαια, ότι ο λόγος που άργησα να καταπιαστώ με το κείμενο ήταν διότι ήθελα να σχηματίσω όσο το δυνατόν σφαιρικότερη άποψη ή ότι ήθελα να δω μερικά δείγματα από το πλάνο της Rare για την περαιτέρω εξέλιξη του τίτλου. Όχι, ο πραγματικός λόγος που καθυστέρησε το κείμενο ήταν ο τεράστιος φόρτος εργασίας και ορισμένα θεματάκια υγείας που με ταλαιπώρησαν αυτόν τον καιρό, ενώ παράλληλα έπρεπε να ασχοληθώ με άλλες μεγάλες κυκλοφορίες που είχαν προτεραιότητα κυρίως για τους αναγνώστες… αλλά και για εμένα τον ίδιο.
Εδώ είμαστε, λοιπόν, κάπου ενάμιση μήνα από την κυκλοφορία του τίτλου… και το review δεν έχει γίνει πιο εύκολο. Όχι γιατί είναι ένα ιδιαίτερα περίπλοκο ή δυσνόητο παιχνίδι, αλλά περισσότερο επειδή δεν είναι εύκολο να καταλάβεις ποιος είναι ο απώτερος στόχος του. Αν ήθελα να περιγράψω το Sea of Thieves σε εντελώς βασικό επίπεδο, θα έλεγα ότι είναι μια πλατφόρμα για συνεργασία και ανταγωνισμό μεταξύ παικτών όπου όλα στρέφονται γύρω από τους μηχανισμούς. Δεν έχει ιδιαίτερη προετοιμασία ή κάποιο στήσιμο, το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να επιλέξεις (και όχι να φτιάξεις) έναν πειρατή και να βγεις στην ανοιχτή θάλασσα, μαζεύοντας αποστολές, λάφυρα και γενικά… αυτοσχεδιάζοντας σε ένα μεγάλο sandbox. Καθαρά από άποψης gameplay μπορεί να γίνει μια υπέροχη εμπειρία, καθώς όλες οι ενέργειες στο παιχνίδι έχουν απολαυστικό βάθος και αντίκτυπο. Ακόμα και κάτι εξαιρετικά απλό, όπως το να επιλέξεις την επόμενη αποστολή σου απαιτεί διασκεδαστική… μπερδεψοδουλειά, δηλαδή να απλώσεις τον χάρτη στο τραπέζι, να τον εξετάσεις προσεκτικά και μετά να ψηφίσει ολόκληρη η ομάδα αν δέχεται την αποστολή ή όχι.
Αυτή η λογική εξαπλώνεται σε ολόκληρο το παιχνίδι. Για να βγει ένα πλοίο από το λιμάνι, πρέπει να λυθούν τα πανιά, να σηκωθεί η άγκυρα και να ρυθμιστεί το κατάρτι, ενώ η πλοήγηση γίνεται με ένα βαρύ και στιβαρό τιμόνι. Όπως καταλαβαίνετε, όποιος επιλέξει να παίξει μόνος του θα πρέπει να κάνει όλες αυτές τις δουλειές, αφήνοντας το ένα πόστο και πιάνοντας το άλλο. Έτσι, ακόμα και η πιο απλή διαδρομή μπορεί να γίνει από μόνη της μια περιπέτεια. Και η αλήθεια είναι ότι ακόμα και αυτό, το πιο ταπεινό δομικό στοιχείο της εμπειρίας είναι απολαυστικό από μόνο του, καθώς το Sea of Thieves διαθέτει ίσως την πιο πειστική -αλλά και ελκυστική- απεικόνιση της θάλασσας που έχει εμφανιστεί ποτέ σε βιντεοπαιχνίδι. Τα ρεύματα αλλάζουν, τα κύματα ορθώνονται ή ηρεμούν ανάλογα με τα καπρίτσια του ανέμου, ενώ η μηχανή γραφικών διαθέτει εκπληκτικά εφέ φωτισμού που κάνουν κάθε ώρα της ημέρας να μοιάζει ρεαλιστική, αλλά και παραμυθένια ταυτόχρονα. Και αν έχετε οθόνη με HDR, ετοιμαστείτε για ένα πραγματικά μαγευτικό θέαμα.
Όσο για τις ίδιες τις αποστολές, συνήθως έχουν να κάνουν με την ανάκτηση κάποιου θησαυρού από στοιχειωμένα νησιά (τα οποία είναι σχεδιασμένα στο «χέρι» και όχι procedural, όπως η θάλασσα) και την εύρεση κάποιου ζώου, υλικού ή αντικειμένου ή την επίλυση κάποιου γρίφου, συνήθως στα πλαίσια των παραπάνω στόχων. Υπάρχουν ορισμένες πανέξυπνες παραλλαγές, όπως σεντούκια θησαυρού που… κλαίνε και απειλούν να βυθίσουν το πλοίο κατά τη μεταφορά, πανίσχυροι σκελετοί που είναι προτιμότερο να αντιμετωπιστούν με εύστοχους κανονιοβολισμούς από μακριά, παρά με ξιφομαχία από κοντά, έστω και αν αυτό σημαίνει ότι θα κινδυνεύσουν και οι συμπαίκτες μας, ενώ καραδοκεί πάντα ο κίνδυνος ενός αντίπαλου πληρώματος που θα προσπαθήσει να κλέψει τον θησαυρό που μόλις αποκτήσαμε με τόσο κόπο.
Όπως θα καταλάβατε ήδη από τα παραπάνω, μετά τις πρώτες 2-3 ώρες το παιχνίδι αρχίζει και ΑΠΑΙΤΕΙ την εύρεση συμπαικτών. Πέρα από τις αποστολές που δυσκολεύουν, αλλά και τα εχθρικά πληρώματα που σίγουρα θα συναντήσετε κάποια στιγμή, το Sea of Thieves γίνεται πολύ πιο διασκεδαστικό όταν παίζεται με ομάδα. Είναι εντελώς διαφορετική η εμπειρία του παιχνιδιού όταν κάθε παίκτης έχει το πόστο του και φωνάζουν μεταξύ τους πειράγματα και παραγγέλματα. Όσο ικανοποιητικό και αν είναι στην αρχή το να ταξιδεύεις μόνος σου θαυμάζοντας τα υπέροχα τοπία, το παιχνίδι μεταμορφώνεται σε κάτι εντελώς διαφορετικό με ένα καλό πλήρωμα. Με μια καλή ομάδα, τα ταξίδια γίνονται πιο γρήγορα, καμιά αποστολή δεν είναι πολύ δύσκολη, ενώ ανοίγονται νέες δυνατότητες στρατηγικής ενάντια στα αντίπαλα πληρώματα. Για να μην μιλήσουμε για το καθαρό γέλιο που βγάζει η όλη εμπειρία.
Είναι απορίας άξιο, λοιπόν, που το παιχνίδι δεν προσφέρει το γενικότερο πλαίσιο που χρειάζεται αυτή η εκπληκτική εμπειρία για να ανθίσει. Δεν έχει κάποιον απώτερο στόχο, πέρα από τη συγκέντρωση πόντων φήμης με μια σειρά από οργανώσεις/εταιρείες και την απόκτηση διακοσμητικών αντικειμένων για τον χαρακτήρα. Δεν έχει μια καθαρή πρόοδο, έστω και αποκλειστικά σε επίπεδο μάχης, καθώς ακόμα και το πιο δυνατό πλάσμα που μπορεί να συναντήσει μια ομάδα είναι ένα πλοκαμοφόρο Κράκεν, το οποίο δεν έχει καν σώμα κάτω απ’ το νερό! Όσο στιβαρός και διασκεδαστικός και αν είναι ο πυρήνας του, το Sea of Thieves αρχίζει και ξεθωριάζει όσο περισσότερο δοκιμάζουν οι παίκτες τα όριά του.
Αλλά όλα αυτά δεν θα είχαν σημασία αν το παιχνίδι είχε τη σχεδιαστική και οργανωτική υποδομή που απαιτεί μια εμπειρία αυτού του είδους. Όταν το παιχνίδι είναι τόσο διασκεδαστικό στους μηχανισμούς του, δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα κατά πόσο θα αποκτήσω «επίπεδα» ή νέα όπλα. Θα ήθελα όμως να έχει ένα στιβαρό σύστημα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Halo, για παράδειγμα, ώστε να βρίσκω εύκολα παίκτες που δεν θα μου χαλάσουν την εμπειρία και να παίζω σταθερά μαζί τους, καθώς υπάρχει τεράστιο περιθώριο για griefing, το οποίο βγάζει μεν γέλιο, αλλά κάποια στιγμή κουράζει. Θα ήθελα να έχει περισσότερη ποικιλία στα πλοία και τους αντιπάλους, θα ήθελα να έχει μεγαλύτερη αλληλεπίδραση με τον κόσμο, όπως ανέγερση κτιρίων/βάσεων σε στυλ Fortnite. Γενικά, θα ήθελα να ξέρω αν έχει μέλλον. Είναι προφανές ότι η Rare έχει σχέδια για το μέλλον, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο κατά πόσο αυτά θα υποστηριχτούν σωστά. Για να καταλάβετε τι εννοώ, η λειτουργία ιδιωτικών πληρωμάτων, στα οποία θα μπορούν να συμμετάσχουν μόνο φίλοι με πρόσκληση, προστέθηκε μόλις τώρα στο παιχνίδι… και αφαιρέθηκε λίγες ώρες μετά, καθώς προκαλούσε προβλήματα στους σέρβερ.
Όλα αυτά θα ήταν κάπως αναμενόμενα για έναν indie ή early access τίτλο σε μειωμένη τιμή, αλλά το Sea of Thieves έρχεται με κανονικότατη τιμή στην ετικέτα, με αποτέλεσμα να γίνεται πολύ πιο δύσκολο να το προτείνει κανείς για πειραματισμό. Από την άλλη πλευρά, συμπεριλαμβάνεται στο Game Pass, επομένως μπορούν όλοι να το δοκιμάσουν στα πλαίσια της συνδρομητικής υπηρεσίας της Microsoft. Και σε τελική ανάλυση, αυτό θα σας πρότεινα να κάνετε κι εγώ. Αν έχετε παρέα να παίξετε, είναι μια εμπειρία που πρέπει να δοκιμάσετε, αλλά μην περιμένετε ότι θα σας κρατήσει για πολύ καιρό. Επειδή θέλω να κλείσω το review για να πάω να φάω, σκεφτείτε το εξής: όσο υπέροχο και αν είναι το ψωμί και το μπιφτέκι, δεν αρκούν αυτά τα δυο συστατικά για το τέλειο χάμπουργκερ, πώς να το κάνουμε. Για να δούμε πώς θα εξελιχτεί, λοιπόν.
